Console Gamez Just because we love games

November 3, 2012

Star Wars: The Force Unleashed

Η δύναμη – the Force – είναι ισχυρή στον πρωταγωνιστή διότι πολύ απλά είναι Sith και το δεξί χέρι του Vader – θανατηφόρος συνδυασμός.

Ο Galen Marek, ή αλλιώς Starkiller (όνομα και πράγμα), έχει μυστικές εντολές από τον Vader να εξολοθρεύσει τους εναπομείναντες ζωντανούς Jedi μετά από τους Πολέμους των Κλώνων.

Με συνεπιβάτες το ανδροειδές Proxy και την πιλότο Juno Eclipse, ο Galen ταξιδεύει στους φανταστικούς πλανήτες του George Lucas και αντιμετωπίζει θανάσιμα Rancor και Clone Troopers.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο Galen και οι σύντροφοί του αρχίζουν να αποκτούν εσωτερικές ηθικές συγκρούσεις αμφισβητώντας την σκοτεινή μεριά της Δύναμης.

Σαν παιδιά φαντασιωνόμασταν τη στιγμή που θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ένα φωτόσπαθο και να παίξουμε τους Jedi σε μία Star Warική περιπέτεια μου μυαλού μας.

Ο συνδυασμός Lucas Arts και Nintendo πραγματοποίησε το όνειρο των πολεμοαστρικών fans παρέχοντας αντί για φωτόσπαθο το Wii Remote το οποίο με την κάθε κίνηση παράγει και τον αντίστοιχο ήχο του σπαθιού!

Το Nunchuck χρησιμοποιείται για το απαραίτητο “jedi-push/swish”, την μετακίνηση στο χώρο με το joystick και το μαγικό κουμπί “z” που παράγει κεραυνούς ala Palpatine.

Το παιχνίδι είναι υβριδικό.

Πέρα από την καταιγιστική δράση – η οποία είναι η υπέρτατη ευτυχία όλων των Star Wars fans – το παιχνίδι παρέχει την δυνατότητα αναβάθμισης του πρωταγωνιστή από τον παίχτη προσθέτοντας σε μικρή δόση στοιχεία RPG.

Έτσι ο Galen μπορεί να μάθει να παράγει ισχυρότερους κεραυνούς, ή να χρησιμοποιεί την Δύναμη για μεγαλύτερα αντικείμενα/εχθρούς, ή να μάθει καινούρια κόλπα με το φωτόσπαθό του.

Προτείνουμε στους χρήστες της κονσόλας Wii μαζί με το παιχνίδι να αποκτήσουν και το πρόσθετο φωτόσπαθο που πωλείται χωριστά στα καταστήματα για ολοκληρωμένη gaming απόλαυση!

 

Εικόνες

Silent Hill: Shattered Memories

Filed under: PSP,PSP Reviews,Reviews,Wii,Wii Reviews — Tags: , , , , , , — Mad Scientist @ 9:33 am

Ο ψυχολογικός τρόμος στα καλύτερά του ή ένα ιδιαίτερο ταξίδι στον ανθρώπινο ψυχισμό;

Η σειρά παιχνιδιών Silent Hill είχε πάντα μία μεγάλη ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις υπόλοιπες σειρές παιχνιδιών «τρόμου» όπως τo «Resident Evil» και τo «Project Zero».

H ειδοποιός διαφορά των συγκεκριμένων παιχνιδιών έγκειται στο γεγονός ότι ο κόσμος με τον οποίο αλληλεπιδρά ο παίχτης στο παιχνίδι, τα τέρατα και τα σκηνικά που συναντά, είναι σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα του τραυματισμένου ψυχισμού του κεντρικού ήρωα και όσο προχωράει ο χαρακτήρας στο παιχνίδι τόσο πλησιάζει στην αλήθεια που έκρυβε από τον εαυτό του.

Ίσως για αυτό το λόγο στα παιχνίδια της σειράς αυτής, η μάχη με τέρατα ήταν πάντα δευτερεύουσα και όχι πολύ καλοσχεδιασμένη, μιας και δεν αποτελούσε τον αυτοσκοπό στο παιχνίδι (αν και οι τελευταίες 2 προσθήκες στη σειρά, πριν από το «Shattered Memories», είχαν παραστρατήσει αρκετά δίνοντας το βάρος στις μάχες με μέτρια είναι η αλήθεια αποτελέσματα).

Το «Silent Hill : Shattered Memories» είναι χτισμένο πάνω σε αυτή την κεντρική ιδέα και μάλιστα δεν παρεκκλίνει ουσιαστικά καθόλου.

Το παιχνίδι χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο διακριτούς τύπους gameplay : στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού ο παίχτης περιδιαβαίνει την πόλη «Silent Hill» αλληλεπιδρώντας με μυστηριώδεις χαρακτήρες και προσπαθώντας να βρει στοιχεία για να ξεδιαλύνει το μυστήριο εξαφάνισης της μικρής του κόρης.

Πιστοί του «συνοδοιπόροι» στην αναζήτηση αυτή είναι, ο φακός του που τον βοηθά να εντοπίζει στοιχεία στον σκοτεινό κόσμο του «Silent Hill» και το κινητό του τηλέφωνο που περιλαμβάνει GPS και φωτογραφική μηχανή (σ.σ. ο Γερμανός θα ήταν περήφανος για την επιλογή του).

Πρέπει να σημειωθεί ότι για όσο ο παίχτης βρίσκεται σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, της εξερεύνησης, δεν κινδυνεύει να του επιτεθούν εχθροί και μπορεί να αφοσιωθεί στο να ενταχθεί καλύτερα στην τρομερή ατμόσφαιρα του παιχνιδιού μέσα από την αλληλεπίδραση με τον κόσμο του.

Το κομμάτι αυτό είναι καλοσχεδιασμένο αλλά το πόσο θα το ευχαριστηθεί κάποιος έχει να κάνει με το πόσο εκτιμά σε ένα ταξίδι «την διαδρομή και όχι μόνο τον τελικό προορισμό».

Ο δεύτερος τύπος gameplay είναι πιο εξεζητημένος, πρωτότυπος ως σύλληψη και με «καλές προθέσεις» (τη δημιουργία έντασης και σασπενς) αλλά στην εκτέλεση χωλαίνει αρκετά.

Η κεντρική ιδέα είναι ότι κατά διαστήματα ο κόσμος του παιχνιδιού «παγώνει» (καλύπτεται κυριολεκτικά από ένα στρώμα πάγου) και ο παίχτης πρέπει να τρέξει από ένα προκαθορισμένο σημείο Α σε ένα σημείο Β για να επιβιώσει.

Στη διάσταση αυτή υπάρχουν τέρατα που τον καταδιώκουν και θέλουν να τον κρατήσουν σε αυτόν τον παγωμένο κόσμο.

Οι μόνες επιλογές του παίχτη είναι να τρέξει για να σωθεί, χρησιμοποιώντας αν προλαβαίνει το GPS για να προσανατολιστεί και λίγα πράγματα στο περιβάλλον για να καθυστερήσει τα τέρατα ή να κρυφτεί προσωρινά από αυτά.

Αν και ως ιδέα η διαδικασία αυτή με ιντρίγκαρε, πριν παίξω το παιχνίδι, μετά τις πρώτες φορές έγινε τόσο επαναλαμβανόμενη που απλά ήθελα να περάσω τους τομείς αυτούς για να επιστρέψω στην εξερεύνηση της πόλης στην κανονική της διάσταση.

Κατά την προσώπική μου άποψη ο μηχανισμός με τον οποίο οι δημιουργοί του Silent Hill ένταξαν αυτές της σκηνές καταδίωξης στο παιχνίδι, δείχνει πολύ προχειροφτιαγμένος σε σχέση με το υπόλοιπο παιχνίδι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε μεμονωμένες στιγμές δεν προσφέρει γνήσιο σασπένς.

Αν μη τι άλλο πάντως, οι σκηνές αυτές αποτελούν ένα αντιπερισπασμό από την κεντρική εξερεύνηση της πόλης που αποτελεί και το μεγαλύτερο κομμάτι του gameplay αναλογικά, όποτε προσθέτουν μια κάποια ποικιλία στην όλη εμπειρία.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα γραφικά και στον ήχο του παιχνιδιού μιας και αποτελούν ίσως τα καλύτερα που έχω δει σε παιχνίδι για Wii μέχρι σήμερα. Ειδικά το εφέ που όλη η πόλη καλύπτεται από πάγο όταν ο παίχτης αλλάζει «διάσταση» είναι εκπληκτικό.

Σε επίπεδο ήχου τόσο οι φωνές των χαρακτήρων όσο και η μουσική, από τον μετρ του είδους Akira Yamaoka, βοηθούν ώστε ο παίχτης να νιώσει καλύτερα στο πετσί του την ατμόσφαιρα του κόσμου με τον οποίο αλληλεπιδρά.

Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα του παιχνιδιού αυτού είναι ότι «το παιχνίδι προσαρμόζεται στον παίχτη» και εξηγούμαι.

Κατά διαστήματα ο παίχτης «μεταφέρεται» στο γραφείο ενός ψυχιάτρου όπου απαντά με «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» σε διάφορες ερωτήσεις που του θέτονται καθώς και λύνει σύντομα ψυχομετρικά τεστ.

Οι απαντήσεις και αντιδράσεις του διαμορφώνουν τον κόσμο του κυρίως παιχνιδιού σε σημαντικό βαθμό, τόσο σε επίπεδο αισθητικό όσο και – μάλλον λιγότερο- σε επίπεδο εξέλιξης του παιχνιδιού.

Μάλιστα στο φινάλε του παιχνιδιού δίνεται στον παίχτη και μία αναλυτική ψυχιατρική αποτίμηση του, με βάση τις απαντήσεις που έδινε στη διάρκεια του παιχνιδιού και πιστέψτε με είναι ανατριχιαστικά ακριβής!

Θεωρητικά τουλάχιστον, το παιχνίδι «απαιτεί» επαναλαμβανόμενες επισκέψεις στον κόσμο του μιας και μόνο έτσι κάποιος θα το απολαύσει σε όλο του το εύρος αφού κάθε εμπειρία θα είναι σημαντικά διαφορετική από την προηγούμενη. Καθόλου άσχημα, έτσι!

 

Εικόνες

 

November 2, 2012

Secret Agent Clank

Filed under: PSP,PSP Only,PSP Reviews,Reviews — Tags: , , , — consolegamez @ 5:29 pm

Ο Clank το ρομποτάκι γίνεται μάρτυρας κλοπής του “άφθαρτου πετραδιού του κόσμου” από τον Ratchet.

Σίγουρος ότι ο Ratchet δεν ήξερε την αξία του πετραδιού και το νόημά του μπαίνει σε μία περιπέτεια αναζήτησης της αλήθειας και της απόδειξης της αθωότητας του συντρόφου του.

Ο Clank έχει μία σειρά από Jamesbondικά όπλα, κινήσεις αλά Μάτριξ και αρκετό γέλιο.

Το παιχνίδι παρά τα κάτω του μετρίου του γραφικά, έχει μεγάλες διαφοροποιήσεις στην ολοκλήρωση της κάθε πίστας πράγμα που κρατάει το κοινό σε ενδιαφέρον.

Εναλλακτικά θα σας παρέχεται η δυνατότητα να παίξετε και τον Ratchet αλλά όχι σε μεγάλη διάρκεια.

Εκτός από την άμεση επίθεση, η stealth επίθεση ενδείκνυται σχεδόν πάντα σε όλες τις αποστολές.

Το παιχνίδι είναι μας έκανε έκπληξη το πόσο καλό είναι και προγραμματιστικά αλλά και ως προς την καθαρή αξία του στην μικρή κονσόλα της Sony.

 

Εικόνες

Tomb Raider: Legend

Filed under: PSP,PSP Reviews,Reviews,XBOX,XBOX Reviews — Tags: , , , , , , — consolegamez @ 5:18 pm

Μετά από περίπου 10 χρόνια, η Eidos Interactive κατάφερε να εξελίξει την Lara Croft σε ένα είδωλο που λάτρεψαν χιλιάδες gamer ανά τον κόσμο.

Στην 7η συνέχεια των θρυλικών της περιπετειών, η Lara αντιμετωπίζει το μακρινό παρελθόν της αναζητώντας το μυθικό Excalibur.

Εντυπωσιακά αλλαγμένη είναι η Lara στην νέα συνέχεια του Tomb Raider μιας και οι σχεδιαστές της έχουν δώσει μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια!

Η Lara παρότι έχει μεγαλύτερη γκαρνταρόμπα σε σχέση και με τις 3 προηγούμενες συνέχειές της, παρότι μπορεί να εκτελέσει κινήσεις βασισμένες σε πολεμικές τέχνες κατά την διάρκεια μιας μάχιμης σύγκρουσης, μάλλον απογοήτευσε.

Το σενάριο και η πλοκή φαίνεται κοινότοπη μιας και θυμίζει όλα τα προηγούμενα Tomb Raider. Γιατί αυτή η έκδοση να πρέπει να έχει κάτι διαφορετικό.

Πέρα του κυνισμού που μας διακατέχει καθώς το παίξαμε και το τερματίσαμε μέσα σε 8 ώρες μόνο, περιμέναμε πως η Crystal Dynamics (η κατασκευάστρια εταιρία) θα μάθαινε από τα λάθη της και τις επιτυχίες της που έχει κάνει στις 7 συνέχειες και θα φρόντιζε να τις ξεπεράσει.

Παρόλα αυτά, το Legend φάνηκε πως εκδόθηκε προς χάρη εντυπωσιασμού, ειδικότερα στην κονσόλα ΧΒΟΧ 360, του γραφικού περιβάλλοντος και του λεπτομερή σχεδιασμού των χαρακτήρων.

Σε όλο το παιχνίδι, περιέχονται περίπου 2 – 3 αξιόλογους γρίφους, το υπόλοιπο κομμάτι του παιχνιδιού περιέχει απλώς μάχες με Bosses και commandos.

Το αθλιότερο κομμάτι που έχουν προσθέσει και αναπτύξει οι κατασκευαστές του T.R. είναι κατά την διάρκεια μίας σκηνής (cinematic) καλείται ο χρήστης να πατήσει τα κουμπιά που θα του υποδείξει το παιχνίδι στην οθόνη.

Θυμίζει απίστευτα τις σκηνές “δράσης” από το Shenmue II που στην προκείμενη περίπτωση όμως, μάλλον κάνει τον χρήστη να χάσει τον ενδιαφέρον του για την δράση.

Συνοπτικά λοιπόν, τεχνικά η έβδομη συνέχεια είναι άρτια όσον αφορά μερικές παραμέτρους.

Τα γραφικά του είναι απίθανα, οι κινήσεις της Lara εκπληκτικά ρεαλιστικές και τα ηχητικά εφέ σε συνδυασμό με τη μουσική και τους διαλόγους, άψογα!

Η φτωχή γκάμα οπλισμού ο περιορισμός κινήσεων της Lara μέσα στον χώρο και ασφαλώς η τόσο απίστευτα μικρή διάρκεια του παιχνιδιού, υποδεικνύει πως το παιχνίδι είναι ελλιπές πως η παραγωγή του και κυκλοφορία του έγινε σύντομα για να εξοικονομηθεί από τις εταιρίες προμηθειών (eidos interactive) χρόνος και χρήμα ώστε να προλάβει να εκδοθεί εγκαίρως στην κονσόλα ΧΒΟΧ 360 μαζί με τις PS2 και XBOX.

 

Εικόνες/Wallpaper

Tomb Raider: Anniversary

Η Crystal Dynamics, η εταιρία developer της σειράς των παιχνιδιών Tomb Raider με πρωταγωνίστρια την πληθωρική Lara Croft, διασκεύασε την πρώτη της περιπέτεια που κυκλοφορούσε αποκλειστικά για PC σε μία ολοκαίνουρια “συσκευασία”.

Η Lara, τώρα πλέον στον XBOX 360, στο PS3 και στο Wii καλείται να ξαναανακαλύψει το σπαθί του Scion και να βρει το μυστικό του.

Αν νομίσατε πως θα ξαναπαίξετε το παιχνίδι – θρύλος που εδραίωσε την γυναικεία φιγούρα στα παιχνίδια δράσης γελιέστε εφόσον η Crystal Dynamics μας υπόσχεται περισσότερους γρίφους, περισσότερους κινδύνους μαζί με όλα τα κόλπα που μπορεί να κάνει η Lara.

Τα γραφικά, οι φωτισμοί, οι απεικονίσεις των χαρακτήρων είναι εξαιρετικές.

Άλλη μία κίνηση έχει προστεθεί στην Lara με την οποία η πρωταγωνίστρια μπορεί να πηδήξει και να κρατήσει την ισορροπία της πάνω σε μυτερούς πόλους (χμ, ενδιαφέρον).

Όμως δεν είναι όλα ρόδινα στο παιχνίδι.

Η χρήστη της κάμερας είναι αποτρεπτική όμως απαραίτητη. Η δυσκολία του παιχνιδιού έγκειται στην έλλειψη πόρων όπως τα medipack και στα πολεμοφόδια.

Ο χειρισμός δεν είναι και άρτιος εφόσον αρκετές φορές είναι δύσκολο να “κλειδώσετε” έναν εχθρό ώστε να τον εξοντώσετε.

Εκεί που στο Legend είχαμε την δυνατότητα auto save στο Anniversary αγνοείται.

Δυστυχώς θα πρέπει να θυμάστε πάντα μετά από μία μάχη με κάποιο boss αφού περάσετε το πρώτο check point να σώσετε διότι θα την πατήσετε (εμείς τουλάχιστον έπρεπε να ξαναπαίξουμε την πίστα με το boss).

Παρότι το καλύτερο σε σχέση με την πλοκή Tomb Raider ανασκευάστηκε για τις κονσόλες XBOX 360, PS3 και Wii δεν έκανε την αίσθηση που έδωσε στο παρελθόν.

Φάνηκε σαν οι σχεδιαστές της Crystal Dynamics να μην έχουν να δώσουν περισσότερο από ό,τι έχουν προσφέρει όσον αφορά τις σειρές Tomb Raider.

 

Εικόνες/Wallpaper

Tekken 6

Το πρώτο Tekken για τους gamers της κονσόλας XBOX 360 ήρθε επιτέλους και ξεπερνά την προηγούμενη ελαφρώς ελλειπή έκδοσή του.

Αλύπητο το ξύλο στο Tekken 6, μιας και οι προγραμματιστές της Namco Bundai έχουν σχεδιάσει το παιχνίδι ώστε να έχει γρήγορη και άμεση ανταπόκριση στην επίτευξη compos.

Απίστευτα γραφικά, soundtrack που ταιριάζει στην κάθε πίστα, διαφορετικές κινήσεις και compos από τους παλιούς ήρωες του παιχνιδιού και νέους ακόμα πιο περίεργους χαρακτήρες, με αποκορύφωμα τον “ευτραφή” Tekken Bob.

Η διαδραστικότητα που υπάρχει στις πίστες του Dead or Alive, υπάρχει κι εδώ.

To τελικό Boss ταιριάζει απόλυτα στην υπερβολή των Ιαπωνικών παιχνιδιών και όχι μόνο.

Η νέα ηρωίδα – Cyborg Alisa είναι εξίσου εξωφρενικά σχεδιασμένη ως προς τις ικανότητές της.

Το παιχνίδι ξεφεύγει από τα διαφορετικά πραγματικά στιλ μάχης (καποέιρα, κικ μποξ, τάε κβον ντο, τάι τσι κ.λ.π.) που έχουμε δει στο παρελθόν.

Τώρα εμφανίζονται αλυσοπρίονα, πέφτει ξύλο από την εξωτική Zafina και έχουμε νέο μόδιστρο για τη στολή του αγαπητού σ/0ε όλους μας Yoshimichu.

Το Tekken εισαγάγει, όχι ιδιέταιρα επιτυχώς, το live Scenario Campain.

Χωρίς πραγματικό βάθος σεναρίου, μπορείτε να εξοντώσετε συνεργατικά μέσω του XBOX Live και του PlayStation Network τους εχθρούς που εμφανίζονται σε μία περίπου αξονομετρικά τρισδιάστατη πλατφόρμα.

Φυσικά υπάρχει ακόμα το Team Battle από το οποίο μπορείτε να επιλέξετε μέχρι και οκτώ χαρακτήρες καθώς υπάρχει και το Arcade Mode με το οποίο τερματίζετε το παιχνίδι με τον αγαπημένο σας χαρακτήρα.

Οι προγραμματιστές πρόσθεσαν στην κίνηση των μαχητών motion blur για ρεαλισμό – ρεαλισμός με αλυσοπρίονα είναι λιγάκι παράδοξο.

Φυσικά πιο διασκεδαστικό είναι να παίζετε σε multiplayer mode δικτυακά ή με τον φίλο σας.

 

Εικόνες/Wallpaper

Tekken: Dark Resurrection

Filed under: PSP,PSP Only,PSP Reviews,Reviews — Tags: , , , , , — consolegamez @ 4:01 pm

Απίστευτα δυναμικό, άψογο στην κίνηση και στον χειρισμό ακόμα και για τους αρχάριους, γραφικά που κόβουν την ανάσα και εκτός από τους παλιούς τώρα και νέοι χαρακτήρες λαμβάνουν χώρα στο 5ο παιχνίδι της 10ετούς σειράς Tekken.

Αν και ο κάθε μαχητής έχει κατεξοχήν το δικό του στυλ πολεμικής τέχνης είναι ανταγωνίσιμος με τους υπόλοιπους χαρακτήρες.

Δεν υπερέχει κανείς και κανείς δεν είναι υποδεέστερος από τον άλλο στο συνδυασμό τεχνικής και δύναμης.

Ο Heihachi επανεμφανίζεται (δεν είναι νεκρός;) καθώς και ένας αγαπημένος Tekken ήρωας, o King!

Το gameplay είναι άκρως εθιστικό και μας θυμίζει τις σειρές Tekken του πάλε ποτέ Psone.

 

Εικόνες/Wallpaper

Prince of Persia: The Forgotten Sands

Με τα βαΐων και κλάδων αναμέναμε το καινούριο Prince of Persia.

Ο πρίγκιπας δεν εμφανίζεται πλέον με τα κουρέλια που τον έχουμε συνηθίσει.

Είναι ο καλοαναθρεμμένος πρίγκιπας της Περσίας, πλάι με τον φιλόδοξο αδερφό του Malik ο οποίος δέχεται επίθεση στο κάστρο του από αιμοσταγείς κατακτητές.

Ο Malik χάνει την άμυνά του και επιλέγει να ελευθερώσει το κακό τζίνι Ratash.

Το τζίνι κυριεύει τον Malik και μεταμορφώνει όλο το βασίλειο σε άμμο και ο πρίγκιπας γίνεται αντίπαλος του ίδιου του του αδερφού.

Όπως σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, η ιστορία δεν έχει την παραμικρή σημασία μιας και βασίζεται συνήθως σε σενάρια κλισέ τύπου: ο κακός έχει κάποια συγγενική σχέση με τον καλό, ο κακός θέλει να καταστρέψει τον κόσμο, ο καλός καλείται να επανορθώσει, να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του και να νικήσει με τρόπο επικό (βλέπε boss fights) τον κακό.

Σημασία έχει το gameplay, το οποίο είναι εθιστικό.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι ένα εκπληκτικό παιχνίδι 3D πλατφόρμας με στοιχεία Action Adventure και στοιχεία που ενισχύουν τις ικανότητες του πρίγκιπα προοδευτικά.

Απογοητευτικό είναι το σύστημα μάχης καθώς καλείται ο πρίγκιπας με αυτό να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του.

Ενώ ο πρίγκιπας αυτή τη φορά μπορεί να εκτελέσει compos χρησιμοποιώντας τις μαγικές ικανότητες των τεσσάρων στοιχείων, οι επικές μάχες σώμα με σώμα και τα εντυπωσιακά compos έχουν υποβαθμιστεί στο παιχνίδι.

Το μεγάλο αυτό μειονέκτημα καλύπτεται όμως από τους γρίφους που πρέπει να λύσει ο πρίγκιπας για να φτάσει στον προορισμό του.

Δεν υπάρχει ο άκρατος πλουραλισμός των εχθρών που είχαμε δει σε άλλα παιχνίδια της σειράς. Πλέον οι εχθροί είναι σχεδόν όλοι ίδιοι.

Τα γραφικά, η λεπτομέρεια στους περιβάλλοντες χώρους και η χρήση του νερού και της φωτιάς είναι που ενδυναμώνουν την ποιότητα του παιχνιδιού.

Πέρα από όλα τα θετικά και τα αρνητικά, μεγάλο μειονέκτημα είναι η διάρκεια του παιχνιδιού που φτάνει στις έξι ώρες συνολικά.

Οι πίστες δεν είναι πολύπλοκες, είναι προφανές πως και που θα χρειαστεί ο πρίγκιπας να πηδήξει ή να μεταμορφώσει έναν πίδακα νερού σε πάγο.

Εν τέλει, το παιχνίδι είναι γρήγορο, εθίζει αλλά η διάρκειά του και η συνέπειά του στο σύστημα μάχης έχει μειωθεί αισθητά.

Τουλάχιστον το παιχνίδι δεν έχει την συνεχή αίσθηση επανάληψης όπως είχε το προηγούμενο.

 

Εικόνες/Wallpaper

Prince of Persia: Revelations

Filed under: PSP,PSP Only,PSP Reviews,Reviews — Tags: , , , , , — consolegamez @ 1:15 pm

Η ιστορία του δεύτερου μέρους της ηρωικής τριλογίας του Πρίγκιπα της Περσίας (το Warrior Within) παρουσιάζεται με την ονομασία “Revelations” στην κονσόλα PSP.

Η διαφορά από την έκδοση του PS2 και του XBOX είναι παραπάνω ώρες παιχνιδιού με νέες πίστες που έχουν προστεθεί και με περισσότερο ενδιαφέροντες γρίφους.

Πάνω – κάτω η πλοκή του παιχνιδιού είναι η ίδια με εκείνη που εκδόθηκε για τις κονσόλες PS2 και XBOX.

Ο πρίγκιπας πρέπει να αποφύγει το εφιαλτικό “Dahaka” που δημιουργήθηκε από το παράδοξο του χρόνου και να αποτρέψει το “αναπόφευκτο”, τον ίδιο του τον θάνατο.

Χρησιμοποιώντας το “μαχαίρι της άμμου του χρόνου” ο γοητευτικός πρίγκιπας μπορεί να πάει πίσω στον χρόνο και να ανατρέψει τα γεγονότα ή να τα επιβραδύνει.

Το γραφικό περιβάλλον είναι ακριβώς ίδιο με την πρωτότυπη έκδοση εντυπωσιάζοντας τον gamer στην μικρή κονσόλα.

Οι εχθροί είναι ποικίλοι όπως και οι εκστρατείες και οι χώροι που λαμβάνουν μέρος.

Ο χειρισμός είναι άνετος και εύκολος, ειδικά η χρήση της κάμερας είναι άκρως εξυπηρετική.

Αν δεν έχετε παίξει το Prince of Persia σε κάποια από τις μεγάλες κονσόλες, θα σας εντυπωσιάσει και θα σας κρατήσει ώρες πολλές μπροστά στο PSP σας.

 

Εικόνες

Pirates of the Caribbean: At World’s End

Πράγματι, η τεχνολογία έχει φτάσει στο σημείο να πραγματοποιείται η κατ’ εικόνα μεταφορά ενός πραγματικού χαρακτήρα σε ψηφιακή μορφή για παιχνίδι.

Οι Πειρατές της Καραϊβικής, μας άφησαν με κρεμασμένο το σαγόνι μας όταν είδαμε την εντυπωσιακή ομοιότητα των χαρακτήρων της ταινίας σε ένα παιχνίδι που τελικά δεν παρέχει τίποτε παραπάνω από αυτές τις εκπληκτικές γραφικές αναπαραστάσεις.

To gameplay είναι γραμμικό χωρίς να αφήνει μεγάλα περιθώρια εξερεύνησης σε περισσότερα επίπεδα δράσης και αναζήτησης.

Το παιχνίδι μας κάνει μία περιληπτική αναδρομή στο δεύτερο μέρος της τριλογίας, “Το Σεντούκι του Νεκρού”, και τερματίζει με το τρίτο μέρος.

Το παιχνίδι δεν ακολουθεί τυφλά το σενάριο της ταινίας παρέχοντας στοιχεία που διαμορφώνουν το κινηματογραφικό έργο σε παιχνίδι.

Πέρα από τα όμορφα γραφικά και τα καλοσχεδιασμένα τοπία, το παιχνίδι θέλει να δημιουργήσει την αίσθηση του υβριδικού gameplay.

Διαφοροποιεί κατά την διάρκεια της μάχης πρόσωπό με πρόσωπο το gameplay, που θυμίζει κατά κόρον το στυλ του Tomb Raider Legend.

Πατώντας κάποια κουμπιά που υποδηλώνεται στην οθόνη επιτυγχάνεται η μάχη.

Ασφαλώς και υπάρχει η δυνατότητα combos η οποία δεν δείχνει να έχει κάποια τρομερή δυσκολία στην επίτευξή τους.

Εξαιρετική είναι η αναπαραγωγή των κινήσεων των χαρακτήρων και ειδικότερα του Jack Sparrow ο οποίος μπορεί κατά την διάρκεια στάσης να παίρνει ακριβώς την έκφραση του Johnny Depp.

Κατά τα άλλα, το παιχνίδι δεν διαρκεί πολύ και το τέλος του δεν ικανοποιεί ακόμα και το κοινό των Πειρατών της Καραϊβικής.

 

Εικόνες

Older Posts »

Powered by WordPress