Console Gamez Just because we love games

November 3, 2012

Star Wars: The Force Unleashed

Η δύναμη – the Force – είναι ισχυρή στον πρωταγωνιστή διότι πολύ απλά είναι Sith και το δεξί χέρι του Vader – θανατηφόρος συνδυασμός.

Ο Galen Marek, ή αλλιώς Starkiller (όνομα και πράγμα), έχει μυστικές εντολές από τον Vader να εξολοθρεύσει τους εναπομείναντες ζωντανούς Jedi μετά από τους Πολέμους των Κλώνων.

Με συνεπιβάτες το ανδροειδές Proxy και την πιλότο Juno Eclipse, ο Galen ταξιδεύει στους φανταστικούς πλανήτες του George Lucas και αντιμετωπίζει θανάσιμα Rancor και Clone Troopers.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο Galen και οι σύντροφοί του αρχίζουν να αποκτούν εσωτερικές ηθικές συγκρούσεις αμφισβητώντας την σκοτεινή μεριά της Δύναμης.

Σαν παιδιά φαντασιωνόμασταν τη στιγμή που θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ένα φωτόσπαθο και να παίξουμε τους Jedi σε μία Star Warική περιπέτεια μου μυαλού μας.

Ο συνδυασμός Lucas Arts και Nintendo πραγματοποίησε το όνειρο των πολεμοαστρικών fans παρέχοντας αντί για φωτόσπαθο το Wii Remote το οποίο με την κάθε κίνηση παράγει και τον αντίστοιχο ήχο του σπαθιού!

Το Nunchuck χρησιμοποιείται για το απαραίτητο “jedi-push/swish”, την μετακίνηση στο χώρο με το joystick και το μαγικό κουμπί “z” που παράγει κεραυνούς ala Palpatine.

Το παιχνίδι είναι υβριδικό.

Πέρα από την καταιγιστική δράση – η οποία είναι η υπέρτατη ευτυχία όλων των Star Wars fans – το παιχνίδι παρέχει την δυνατότητα αναβάθμισης του πρωταγωνιστή από τον παίχτη προσθέτοντας σε μικρή δόση στοιχεία RPG.

Έτσι ο Galen μπορεί να μάθει να παράγει ισχυρότερους κεραυνούς, ή να χρησιμοποιεί την Δύναμη για μεγαλύτερα αντικείμενα/εχθρούς, ή να μάθει καινούρια κόλπα με το φωτόσπαθό του.

Προτείνουμε στους χρήστες της κονσόλας Wii μαζί με το παιχνίδι να αποκτήσουν και το πρόσθετο φωτόσπαθο που πωλείται χωριστά στα καταστήματα για ολοκληρωμένη gaming απόλαυση!

 

Εικόνες

Silent Hill: Shattered Memories

Filed under: PSP,PSP Reviews,Reviews,Wii,Wii Reviews — Tags: , , , , , , — Mad Scientist @ 9:33 am

Ο ψυχολογικός τρόμος στα καλύτερά του ή ένα ιδιαίτερο ταξίδι στον ανθρώπινο ψυχισμό;

Η σειρά παιχνιδιών Silent Hill είχε πάντα μία μεγάλη ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις υπόλοιπες σειρές παιχνιδιών «τρόμου» όπως τo «Resident Evil» και τo «Project Zero».

H ειδοποιός διαφορά των συγκεκριμένων παιχνιδιών έγκειται στο γεγονός ότι ο κόσμος με τον οποίο αλληλεπιδρά ο παίχτης στο παιχνίδι, τα τέρατα και τα σκηνικά που συναντά, είναι σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα του τραυματισμένου ψυχισμού του κεντρικού ήρωα και όσο προχωράει ο χαρακτήρας στο παιχνίδι τόσο πλησιάζει στην αλήθεια που έκρυβε από τον εαυτό του.

Ίσως για αυτό το λόγο στα παιχνίδια της σειράς αυτής, η μάχη με τέρατα ήταν πάντα δευτερεύουσα και όχι πολύ καλοσχεδιασμένη, μιας και δεν αποτελούσε τον αυτοσκοπό στο παιχνίδι (αν και οι τελευταίες 2 προσθήκες στη σειρά, πριν από το «Shattered Memories», είχαν παραστρατήσει αρκετά δίνοντας το βάρος στις μάχες με μέτρια είναι η αλήθεια αποτελέσματα).

Το «Silent Hill : Shattered Memories» είναι χτισμένο πάνω σε αυτή την κεντρική ιδέα και μάλιστα δεν παρεκκλίνει ουσιαστικά καθόλου.

Το παιχνίδι χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο διακριτούς τύπους gameplay : στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού ο παίχτης περιδιαβαίνει την πόλη «Silent Hill» αλληλεπιδρώντας με μυστηριώδεις χαρακτήρες και προσπαθώντας να βρει στοιχεία για να ξεδιαλύνει το μυστήριο εξαφάνισης της μικρής του κόρης.

Πιστοί του «συνοδοιπόροι» στην αναζήτηση αυτή είναι, ο φακός του που τον βοηθά να εντοπίζει στοιχεία στον σκοτεινό κόσμο του «Silent Hill» και το κινητό του τηλέφωνο που περιλαμβάνει GPS και φωτογραφική μηχανή (σ.σ. ο Γερμανός θα ήταν περήφανος για την επιλογή του).

Πρέπει να σημειωθεί ότι για όσο ο παίχτης βρίσκεται σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, της εξερεύνησης, δεν κινδυνεύει να του επιτεθούν εχθροί και μπορεί να αφοσιωθεί στο να ενταχθεί καλύτερα στην τρομερή ατμόσφαιρα του παιχνιδιού μέσα από την αλληλεπίδραση με τον κόσμο του.

Το κομμάτι αυτό είναι καλοσχεδιασμένο αλλά το πόσο θα το ευχαριστηθεί κάποιος έχει να κάνει με το πόσο εκτιμά σε ένα ταξίδι «την διαδρομή και όχι μόνο τον τελικό προορισμό».

Ο δεύτερος τύπος gameplay είναι πιο εξεζητημένος, πρωτότυπος ως σύλληψη και με «καλές προθέσεις» (τη δημιουργία έντασης και σασπενς) αλλά στην εκτέλεση χωλαίνει αρκετά.

Η κεντρική ιδέα είναι ότι κατά διαστήματα ο κόσμος του παιχνιδιού «παγώνει» (καλύπτεται κυριολεκτικά από ένα στρώμα πάγου) και ο παίχτης πρέπει να τρέξει από ένα προκαθορισμένο σημείο Α σε ένα σημείο Β για να επιβιώσει.

Στη διάσταση αυτή υπάρχουν τέρατα που τον καταδιώκουν και θέλουν να τον κρατήσουν σε αυτόν τον παγωμένο κόσμο.

Οι μόνες επιλογές του παίχτη είναι να τρέξει για να σωθεί, χρησιμοποιώντας αν προλαβαίνει το GPS για να προσανατολιστεί και λίγα πράγματα στο περιβάλλον για να καθυστερήσει τα τέρατα ή να κρυφτεί προσωρινά από αυτά.

Αν και ως ιδέα η διαδικασία αυτή με ιντρίγκαρε, πριν παίξω το παιχνίδι, μετά τις πρώτες φορές έγινε τόσο επαναλαμβανόμενη που απλά ήθελα να περάσω τους τομείς αυτούς για να επιστρέψω στην εξερεύνηση της πόλης στην κανονική της διάσταση.

Κατά την προσώπική μου άποψη ο μηχανισμός με τον οποίο οι δημιουργοί του Silent Hill ένταξαν αυτές της σκηνές καταδίωξης στο παιχνίδι, δείχνει πολύ προχειροφτιαγμένος σε σχέση με το υπόλοιπο παιχνίδι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε μεμονωμένες στιγμές δεν προσφέρει γνήσιο σασπένς.

Αν μη τι άλλο πάντως, οι σκηνές αυτές αποτελούν ένα αντιπερισπασμό από την κεντρική εξερεύνηση της πόλης που αποτελεί και το μεγαλύτερο κομμάτι του gameplay αναλογικά, όποτε προσθέτουν μια κάποια ποικιλία στην όλη εμπειρία.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα γραφικά και στον ήχο του παιχνιδιού μιας και αποτελούν ίσως τα καλύτερα που έχω δει σε παιχνίδι για Wii μέχρι σήμερα. Ειδικά το εφέ που όλη η πόλη καλύπτεται από πάγο όταν ο παίχτης αλλάζει «διάσταση» είναι εκπληκτικό.

Σε επίπεδο ήχου τόσο οι φωνές των χαρακτήρων όσο και η μουσική, από τον μετρ του είδους Akira Yamaoka, βοηθούν ώστε ο παίχτης να νιώσει καλύτερα στο πετσί του την ατμόσφαιρα του κόσμου με τον οποίο αλληλεπιδρά.

Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα του παιχνιδιού αυτού είναι ότι «το παιχνίδι προσαρμόζεται στον παίχτη» και εξηγούμαι.

Κατά διαστήματα ο παίχτης «μεταφέρεται» στο γραφείο ενός ψυχιάτρου όπου απαντά με «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» σε διάφορες ερωτήσεις που του θέτονται καθώς και λύνει σύντομα ψυχομετρικά τεστ.

Οι απαντήσεις και αντιδράσεις του διαμορφώνουν τον κόσμο του κυρίως παιχνιδιού σε σημαντικό βαθμό, τόσο σε επίπεδο αισθητικό όσο και – μάλλον λιγότερο- σε επίπεδο εξέλιξης του παιχνιδιού.

Μάλιστα στο φινάλε του παιχνιδιού δίνεται στον παίχτη και μία αναλυτική ψυχιατρική αποτίμηση του, με βάση τις απαντήσεις που έδινε στη διάρκεια του παιχνιδιού και πιστέψτε με είναι ανατριχιαστικά ακριβής!

Θεωρητικά τουλάχιστον, το παιχνίδι «απαιτεί» επαναλαμβανόμενες επισκέψεις στον κόσμο του μιας και μόνο έτσι κάποιος θα το απολαύσει σε όλο του το εύρος αφού κάθε εμπειρία θα είναι σημαντικά διαφορετική από την προηγούμενη. Καθόλου άσχημα, έτσι!

 

Εικόνες

 

November 2, 2012

Tomb Raider: Anniversary

Η Crystal Dynamics, η εταιρία developer της σειράς των παιχνιδιών Tomb Raider με πρωταγωνίστρια την πληθωρική Lara Croft, διασκεύασε την πρώτη της περιπέτεια που κυκλοφορούσε αποκλειστικά για PC σε μία ολοκαίνουρια “συσκευασία”.

Η Lara, τώρα πλέον στον XBOX 360, στο PS3 και στο Wii καλείται να ξαναανακαλύψει το σπαθί του Scion και να βρει το μυστικό του.

Αν νομίσατε πως θα ξαναπαίξετε το παιχνίδι – θρύλος που εδραίωσε την γυναικεία φιγούρα στα παιχνίδια δράσης γελιέστε εφόσον η Crystal Dynamics μας υπόσχεται περισσότερους γρίφους, περισσότερους κινδύνους μαζί με όλα τα κόλπα που μπορεί να κάνει η Lara.

Τα γραφικά, οι φωτισμοί, οι απεικονίσεις των χαρακτήρων είναι εξαιρετικές.

Άλλη μία κίνηση έχει προστεθεί στην Lara με την οποία η πρωταγωνίστρια μπορεί να πηδήξει και να κρατήσει την ισορροπία της πάνω σε μυτερούς πόλους (χμ, ενδιαφέρον).

Όμως δεν είναι όλα ρόδινα στο παιχνίδι.

Η χρήστη της κάμερας είναι αποτρεπτική όμως απαραίτητη. Η δυσκολία του παιχνιδιού έγκειται στην έλλειψη πόρων όπως τα medipack και στα πολεμοφόδια.

Ο χειρισμός δεν είναι και άρτιος εφόσον αρκετές φορές είναι δύσκολο να “κλειδώσετε” έναν εχθρό ώστε να τον εξοντώσετε.

Εκεί που στο Legend είχαμε την δυνατότητα auto save στο Anniversary αγνοείται.

Δυστυχώς θα πρέπει να θυμάστε πάντα μετά από μία μάχη με κάποιο boss αφού περάσετε το πρώτο check point να σώσετε διότι θα την πατήσετε (εμείς τουλάχιστον έπρεπε να ξαναπαίξουμε την πίστα με το boss).

Παρότι το καλύτερο σε σχέση με την πλοκή Tomb Raider ανασκευάστηκε για τις κονσόλες XBOX 360, PS3 και Wii δεν έκανε την αίσθηση που έδωσε στο παρελθόν.

Φάνηκε σαν οι σχεδιαστές της Crystal Dynamics να μην έχουν να δώσουν περισσότερο από ό,τι έχουν προσφέρει όσον αφορά τις σειρές Tomb Raider.

 

Εικόνες/Wallpaper

Rayman Raving Rabbids 2

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 3:43 pm

Ο Rayman σε αυτό το παιχνίδι έχει επισκιαστεί απολύτως από τα “άπαιχτα” κουνέλια τα οποία έχουν έλθει στη γη με το διαστημόπλοιό τους και έχουν καταλάβει την Ευρώπη, Ασία, Αμερική και την Λατινική Αμερική.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι μία συνέχεια του προηγούμενου τίτλου της Ubisoft.

Παρέχεται μία μεγάλη γκάμα από mini παιχνίδια που σε multiplayer mode έχει πολύ περισσότερη πλάκα από το solo mode.

Ο παίχτης έχει την διάθεσή του να επιλέξει το κουνέλι της αρεσκείας του, να του φορέσει αξεσουάρ και ρούχα και να το χρησιμοποιήσει στα διαθέσιμα ταξίδια στον κόσμο που του παρέχονται.

Τα mini παιχνίδια παρέχονται θεματικά ανάλογα με τον τόπο προορισμού το ύφος του gameplay.

Έτσι λοιπόν στη Άπω Ανατολή θα πρέπει να μάθετε να μαγειρεύετε πάπια Πεκίνου, στην Αμερική θα πρέπει να χοροπηδήσετε σαν τον Spiderman στη Νέα Υόρκη και ούτω καθεξής.

Σε όλα τα ταξίδια περιέχεται η περιήγηση και εξολόθρευση κουνελιών με βεντούζες τουαλέτας σε ύφος πρώτου προσώπου gameplay και η συμμετοχή με όργανο επιλογής του χρήστη σε μουσικό γκρουπ.

Το παιχνίδι ανταμείβει τους παίχτες βγάζοντας πολύ γέλιο λόγω της εφευρετικότητας της Ubisoft που αφορά τους τύπους των mini παιχνιδιών.

 

Εικόνες/Wallpaper

Rayman Raving Rabbids

Filed under: Reviews,Wii,Wii Reviews,XBOX,XBOX Reviews — Tags: , , , , , — consolegamez @ 3:35 pm

Τον Rayman τον ξέραμε όλοι από τα 3D παιχνίδια πλατφόρμας.

Ε, τώρα εκείνοι που κλέβουν την παράσταση σε όλο τους το μεγαλείο είναι τα εξωγήινα κουνέλια που έχουν σκοπό να κυριαρχήσουν στην γη και να φέρουν το χάος σε όλο τον κόσμο.

Τα mini games που περιέχει το παιχνίδι πολλές φορές είναι ξεκαρδιστικά λόγω των αντιδράσεων των κουνελιών σε κάθε πίστα.

Εφευρετικότητα και πολύ γέλιο καθορίζουν το παιχνίδι.

Όσον αφορά το multiplay δυστυχώς δεν το παρέχουν όλα τα mini games όμως εκείνα που περιλαμβάνουν μέχρι και 4 παίχτες μόνο απίστευτο γέλιο μπορούν να βγάλουν.

Ο χειρισμός των παιχνιδιών είναι καλός καθώς και τα γραφικά του για την κονσόλα Wii, για το XBOX 360 είναι σαφέστατα καλύτερα. Η ποικιλία και το διαφορετικό gameplay σε κάθε παιχνίδι είναι εκείνα που το κάνουν να έχει διάρκεια στον χρόνο.

Στα mini games περιλαμβάνονται, κυνήγι κουνελιών με διαφορετικά σκηνικά μάχης, άρμεγμα αγελάδων, αφαίρεση σκουληκιών από χαλασμένα δόντια, κούρεμα προβάτων, χορός σε disco και ανίχνευση του παράφωνου κουνελιού σε μία χορωδία.

Μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα παιχνίδια που συνόδευσαν το Wii μετά την κυκλοφορία του όμως είναι απαραίτητο στην συλλογή σας!

 

Εικόνες/Wallpaper

Rabbids Go Home

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 3:09 pm

Τα κουνέλια ζουν σε εξαθλιωμένες συνθήκες σε χωματερή.

Ανακάλυψαν όμως πως αν μαζέψουν αρκετά σκουπίδια και τα στοιβάξουν θα μπορέσουν “σίγουρα” να φτάσουν στο φεγγάρι.

Έτσι εξοπλίζονται με ένα καροτσάκι σούπερ μάρκετ και τραβάνε για τον κόσμο των ανθρώπων ώστε να μαζέψουν όσα περισσότερα αντικείμενα που θα προστεθούν στο βουνό με τα σκουπίδια.

Το παιχνίδι θυμίζει μια φτωχή συνέχεια της σειράς Katamari.

Οι πίστες είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε ο παίχτης να μην έχει τη δυνατότητα να μπορεί να επιλέξει την διαδρομή του.

Καθώς προχωράτε το παιχνίδι γίνεται εκνευριστικά δύσκολο.

Με την ολοκλήρωση των μίνι πιστών αποκτάτε αξεσουάρ για να στολίσετε και να ντύσετε καθώς και να μεταμορφώσετε τα κουνέλια σας.

Το παιχνίδι απογοητεύει τόσο από το μονότονο gameplay το, όσο την έλλειψη στόχου ολοκλήρωσης.

Περιμέναμε πολύ περισσότερα από την Ubisoft και όχι αρπακολιές.

 

Εικόνες/Wallpaper

Prince of Persia: The Forgotten Sands

Με τα βαΐων και κλάδων αναμέναμε το καινούριο Prince of Persia.

Ο πρίγκιπας δεν εμφανίζεται πλέον με τα κουρέλια που τον έχουμε συνηθίσει.

Είναι ο καλοαναθρεμμένος πρίγκιπας της Περσίας, πλάι με τον φιλόδοξο αδερφό του Malik ο οποίος δέχεται επίθεση στο κάστρο του από αιμοσταγείς κατακτητές.

Ο Malik χάνει την άμυνά του και επιλέγει να ελευθερώσει το κακό τζίνι Ratash.

Το τζίνι κυριεύει τον Malik και μεταμορφώνει όλο το βασίλειο σε άμμο και ο πρίγκιπας γίνεται αντίπαλος του ίδιου του του αδερφού.

Όπως σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, η ιστορία δεν έχει την παραμικρή σημασία μιας και βασίζεται συνήθως σε σενάρια κλισέ τύπου: ο κακός έχει κάποια συγγενική σχέση με τον καλό, ο κακός θέλει να καταστρέψει τον κόσμο, ο καλός καλείται να επανορθώσει, να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του και να νικήσει με τρόπο επικό (βλέπε boss fights) τον κακό.

Σημασία έχει το gameplay, το οποίο είναι εθιστικό.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι ένα εκπληκτικό παιχνίδι 3D πλατφόρμας με στοιχεία Action Adventure και στοιχεία που ενισχύουν τις ικανότητες του πρίγκιπα προοδευτικά.

Απογοητευτικό είναι το σύστημα μάχης καθώς καλείται ο πρίγκιπας με αυτό να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του.

Ενώ ο πρίγκιπας αυτή τη φορά μπορεί να εκτελέσει compos χρησιμοποιώντας τις μαγικές ικανότητες των τεσσάρων στοιχείων, οι επικές μάχες σώμα με σώμα και τα εντυπωσιακά compos έχουν υποβαθμιστεί στο παιχνίδι.

Το μεγάλο αυτό μειονέκτημα καλύπτεται όμως από τους γρίφους που πρέπει να λύσει ο πρίγκιπας για να φτάσει στον προορισμό του.

Δεν υπάρχει ο άκρατος πλουραλισμός των εχθρών που είχαμε δει σε άλλα παιχνίδια της σειράς. Πλέον οι εχθροί είναι σχεδόν όλοι ίδιοι.

Τα γραφικά, η λεπτομέρεια στους περιβάλλοντες χώρους και η χρήση του νερού και της φωτιάς είναι που ενδυναμώνουν την ποιότητα του παιχνιδιού.

Πέρα από όλα τα θετικά και τα αρνητικά, μεγάλο μειονέκτημα είναι η διάρκεια του παιχνιδιού που φτάνει στις έξι ώρες συνολικά.

Οι πίστες δεν είναι πολύπλοκες, είναι προφανές πως και που θα χρειαστεί ο πρίγκιπας να πηδήξει ή να μεταμορφώσει έναν πίδακα νερού σε πάγο.

Εν τέλει, το παιχνίδι είναι γρήγορο, εθίζει αλλά η διάρκειά του και η συνέπειά του στο σύστημα μάχης έχει μειωθεί αισθητά.

Τουλάχιστον το παιχνίδι δεν έχει την συνεχή αίσθηση επανάληψης όπως είχε το προηγούμενο.

 

Εικόνες/Wallpaper

Wii Warioware: Smooth Moves

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , — consolegamez @ 1:59 pm

Αυτό το εκπληκτικό παιχνίδι που είδαμε στην παρουσίαση της Nortek στο Hilton με τα άθλια γραφικά μας εντυπωσίασε πέρα από οτιδήποτε είχαμε δει στην βιομηχανία των παιχνιδιών για κονσόλα.

Το Wario Ware είναι ένα παιχνίδι προσομοίωσης της καθημερινότητάς μας.

Έτσι λοιπόν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα πρέπει να σηκώσετε βάρη, να αναποδογυρίσετε από το τηγάνι τα λαχανικά, να κλείσετε τα ρολά στο κατάστημα και να προσομοιώσετε περίπου 200 διαφορετικές κινήσεις.

Τερματίζοντας το παιχνίδι, ξεκλειδώνονται διαφορετικά στυλ των παιχνιδιών που έχετε ήδη παίξει καθώς και η δυνατότητα multiplay με άλλον έναν χρήστη.

Τα γραφικά δεν εντυπωσιάζουν καθόλου, συγκεκριμένα αποτρέπουν παρότι έχουν ποικιλία όμως εκείνο που ανταποδίδει πλήρως είναι το απίθανο gameplay.

Η Nintendo “έσκισε” κυριολεκτικά την αγορά με την κυκλοφορία του Wario Ware το οποίο είναι λόγος αγοράς ενός Wii.

 

Εικόνες

Wii Play

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , — consolegamez @ 1:53 pm

Το παιχνίδι αυτό κυκλοφορεί στα καταστήματα συνήθως με δώρο ένα χειριστήριο.

Αν και προσεγγίζει κατά πολύ την λογική του Wii Sports – δηλαδή η επιλογή του προσωπικού σας Mii – όμως δεν έχει την επιτυχία του.

Από τα 9 παιχνιδάκια ίσως μόνο δύο αξίζουν τον κόπο να έχετε μόνο και μόνο διότι είναι διασκεδαστικά σε multiplay.

Περιέχονται τα: Παιχνίδι βολών, βρείτε το Mii, Ping Pong, Mii πόζες, Laser Hockey, ψάρεμα, μπιλιάρδο, ο καβαλάρης και τα τανκ.

Από αυτά τα παιχνίδια εκείνο που έχει πραγματικά ενδιαφέρον και “κολλάει” τον χρήστη είναι το μπιλιάρδο (αμερικάνικο).

Ουσιαστικά το Wii Play δεν προσφέρει και ιδιαίτερα στο κοινό του Wii και φαίνεται πως η Nintendo είχε ανάγκη να σχεδιάσει έναν τίτλο που να περιέχει την επιλογή των Mii.

 

Εικόνες

Wii Sports

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 1:46 pm

Το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε δώρο με την κονσόλα, εντυπωσίασε μόνο και μόνο αποδεικνύοντας την δυναμική του Wii.

Στο Wii Sports παρέχονται τα εξής παιχνίδια: Tennis, golf, box, baseball και bowling.

Στο tennis στο golf και στο bowling μπορούν να συμμετέχουν μέχρι και 4 χρήστες ενώ στο box και στο baseball μόνο δύο.

Ουσιαστικά το παιχνίδι αυτό προσομοιώνει τις κινήσεις αυτών των αθλημάτων με εκπληκτική ακρίβεια.

Πέρα από τα παιχνίδια που παρέχει το Wii Sports, υπάρχει η δυνατότητα προπόνησης που υποδεικνύει σε ποιά ηλικιακή κατηγορία βρίσκεται ο χρήστης ανάλογα με τις επιδόσεις του.

Τα γραφικά δεν είναι και τα καλύτερα που έχουμε δει όμως το gameplay είναι άκρως διασκεδαστικό ειδικά όταν έχετε 4 χειριστήρια με 4 παίχτες στο tennis.

Το bowling μπορεί να σα τραβήξει αρχικά αλλά τα παιχνίδια που θα σας “κολλήσουν” είναι το golf και το tennis μόνο και μόνο διότι μπορείτε να παίξετε μα τους φίλους σας.

Επειδή ήταν το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε η Nintendo δεν υπάρχει η δυνατότητα on line multiplay.

Υπομονή, κάτι αντίστοιχο θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή σύντομα εφόσον το WiFi έχει γίνει πλέον απαραίτητο.

 

Εικόνες

Older Posts »

Powered by WordPress