Console Gamez Just because we love games

February 13, 2015

Shadow of Memories

Filed under: Playstation,Playstation Reviews,PSP,Reviews,XBOX,XBOX Reviews — Tags: , , , , , , — consolegamez @ 3:46 pm

Το Shadow of Memories αξίζει να αναφερθεί ακόμα κι αν προέρχεται από παλαιότερες κονσόλες όπως το Playstation 2 και το XBOX.

Είναι από τα πρώτα παιχνίδια adventure κονσόλας που μάλιστα είχαν κάνει αίσθηση για την μοναδικότητά τους.

Το παιχνίδι ξεκινά ως εξής:

O Eike Kusch μαχαιρώνεται σε ένα καφέ σε κάποια random φλαμανδική πόλη.

Όμως δεν έχει σκοτωθεί.

Ξυπνά σε ένα δωμάτιο από μία βαθιά φωνή η οποία του εξηγεί ότι δεν έχει πεθάνει και πως πρέπει να βρει τον δολοφόνο του.
Σκοπός του είναι να αλλάξει το παρελθόν ώστε να μην σκοτωθεί γνωρίζοντας τα πρόσωπα που βρίσκονται στη μυστήρια αυτή πόλη.

Το Shadow of Memories ή αλλιώς Shadow of Destiny όπου και μετονομάστηκε, είναι ένα από τα κορυφαία παιχνίδια καθαρού adventure μυστηρίου, χωρίς δράση ξεκινώντας την ιδέα για τον σχεδιασμό παιχνιδιών ανοιχτού κόσμου.

Ανάλογα πως θα απαντήσετε και πως θα δράσετε το παιχνίδι επιφυλάσσει διαφορετικά φινάλε χωρίς όμως να διαστρεβλώνει την ουσία της υπόθεσης του παιχνιδιού.

Πόσες φορές έχετε κολλήσει τα τελευταία χρόνια σε κάποια πίστα στο παιχνίδι σας;

Πλέον σχεδόν ποτέ δεν κολλάς σε πίστα διότι τα παιχνίδια του 21ου αιώνα έχουν σχεδιαστεί ώστε να παίζεις σαν οδοστροτήρας.

Στο Shadow of Memories κολλάς, σκέφτεσαι, επιστρέφεις σε κάποιο σημείο για να δεις αν υπήρχε κάποιο αντικείμενο που σου διέφυγε… γίνεσαι πραγματικός ντετέκτιβ.

Η διάρκεια του παιχνιδιού δεν είναι μεγάλη, βγαίνει σε 8 ώρες το πολύ.

Οι χαρακτήρες είναι σαν να έχουν βγει από ταινία anime.

Ο χαρακτήρας μπορεί να μετακινηθεί στην πόλη, όμως δεν μπορεί να εμπλακεί σε μάχες, ή να σκαρφαλώσει με άνεση φράχτες, σκάλες κλπ – κλασικό Adventure παιχνίδι δηλαδή.

Το παιχνίδι κυκλοφορεί για PSP από το 2010.

Αν καταφέρετε να το ανακαλύψετε θα παίξετε πραγματικά έναν μικρό θησαυρό.

 

Εικόνες

March 16, 2013

Devil May Cry

Filed under: Playstation,Playstation Reviews,Reviews,XBOX,XBOX Reviews — Tags: , , , , , — Mad Scientist @ 1:26 pm

Βρε καλώστον ασπρομάλλη Dante και πάλι αναμεσά μας ο δαιμονοφάγος… Ε, για μια στιγμή, άσπρη τρίχα ούτε για δείγμα και ένα τσουτσέκι με κοντό μαλλί στη θέση του… Τι θέλει αυτό το γατάκι σε ένα παιχνίδι που θα έπρεπε, σε ένα ιδανικό κόσμο, το κουτί και το δισκάκι να στάζουν τεστοστερόνη; Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση από το νέο Devil May Cry. Ξεκινάω μουδιασμένα, άραγε τι έκαναν στον cool τυπά που καθόρισε τη σειρά, και ποιο είναι τελοσπάντων αυτό το pool boy που τον αντικατέστησε;

Μερικές αποστολές μετά και καθώς τα πτώματα δαιμόνων κείτονται στα κοκκαλιάρικα πόδια μου, μπαίνω στο νόημα… Ω ναι, αυτός ΕΙΝΑΙ ο Dante!

Η σειρά Devil May Cry δεν φημιζόταν ποτέ για την ιστορία της. Ο κόσμος δομούνταν γύρω από τον ήρωα και ψήγματα σεναρίου υπήρχαν διασκορπισμένα σε αυτόν, αλλά η αφήγηση(σ.σ. η ποια;) χώλαινε. Το νέο παιχνίδι της σειράς προσπαθεί να πει μια ιστορία, μια ενδιαφέρουσα ιστορία αν μη τι άλλο, και τα καταφέρνει αρκετά καλά. Οι λίγοι χαρακτήρες που υπάρχουν είναι ενδιαφέροντες και ο νεός Dante μοιάζει επιτέλους με πραγματικό χαρακτήρα και όχι με μια action καρικατούρα(σ.σ. badass καρικατούρα, αλλά καρικατούρα). Το Όσκαρ σεναρίου δεν κινδυνεύει άμεσα, αλλά ρε γαμώτο το παλέψαμε λίγο πέρα από τις «ατάκες της μιας μάχης». Ας μη γελιόμαστε όμως, κανείς δεν αγοράζει τα παιχνίδια αυτά για να βλέπει τυπάδες να συνομιλούν για τον καιρό, ενώ σφάζονται την ώρα του τσαγιού…

Περνάμε λοιπόν στον πυρήνα της εμπειρίας με τον βαθυστόχαστο προβληματισμό μας να σείει τα θεμέλια αυτού του review: «πως είναι το σφάξιμο των δαιμόνων;».

Όσοι φαν των παλιότερων παιχνιδιών ήταν έτοιμοι να πέσουν από το παράθυρο, ας επιστρέψουν στις θέσεις τους, γιατί απλά το gameplay τα σπάει. Πέρα από τα συνηθισμένα πιστόλια (Ebony και Ivory) και το πιστό μας σπαθί (Rebellion) , ο Dante μπορεί να κόβει δαιμονικούς (σ.σ. μην το πεις…) πισινούς (σ.σ. ουφ το σωσες…) με τη βοήθεια γρήγορης εναλλαγής ανάμεσα σε 4 επιπρόσθετα δαιμονικά και αγγελικά όπλα. Σαν αποχαιρετήσουν το μάταιο τούτο κόσμο, οι δαίμονες αφήνουν πίσω λαχταριστά orbs απαραίτητα για την αναβάθμιση των όπλων και των κινήσεων του Dante. ΟΚ δεν ξαναγράφεται η ιστορία του gaming, αλλά είναι ένα σύστημα αναβάθμισης δοκιμασμένο και λειτουργικό.  Παρόλο τον ορυγμαγδό επιλογών, το combat παραμένει προσβάσιμο, ακόμα και για άτομα που δεν έχουν παίξει προηγούμενα παιχνίδια της σειράς.   Aυτό είναι και το μεγάλο επίτευγμα του νέου παιχνιδιού.

 Παλιότερα, αν δεν είχες κάνει συμφωνία με τον κλαψιάρη Διάολο(σ.σ. έναντι της λαχταριστής ψυχούλας σου, γιατί από ευρώ δεν έχει ούτε για δείγμα), το να πετύχεις τα combos του παιχνιδιού ήταν μια λίγο πονεμένη – για τα δάχτυλα – ιστορία…

Τώρα το παιχνίδι έχει ένα πιο προσβάσιμο σύστημα μάχης, το οποίο όμως αφήνει αρκετά περιθώρια για πειραματισμούς στους πιο έμπειρους παίχτες. Μόνο ίσως μελανό σημείο είναι η απουσία lock on στα πιστόλια το οποίο συνηθίζεται μεν, αλλά αναγκάζει τον παίχτη πολλές φορές χειροκίνητα να τροποποιεί την κάμερα , διακόπτοντας την ροή των combos (σ.σ. και ναι θα θες να κάνεις combos για να γεμίζει η οθόνη σου με χαρακτηρισμούς brutal, awesome, super badass, extremely gay  – αυτό το βαλα εγώ αλλά θα έπρεπε να υπάρχει για τα μάπα combos – με πολλά θαυμαστικά ). Επίσης, έχω την αίσθηση ότι τα boss fights είναι αρκετά εύκολα σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, αν και αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό, και εν τέλει υπάρχουν πολλά επίπεδα δυσκολίας για όλα τα γούστα(σ.σ. γιατί δικαίωμα στο μαζοχισμό έχουν όλοι, και κανείς να μην σας πείσει ποτέ για το αντίθετο). Γενικά το παιχνίδι έχει ένα στιβαρό story mode της τάξης των 8-10 ωρών, με διάσπαρτα challenge modes, και μεγάλο replay value στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας μιας και το σύστημα μάχης είναι υπέροχο. Υπάρχει επίσης κι ένα extra challenge mode εκτός ιστορίας, όπου ο παίχτης αντιμετωπίζει κλιμακούμενης δυσκολίας κύματα εχθρών.

Τεχνικός τομέας… Ο Διάβολος μας κλείνει πονηρά το μάτι… Δεν έχει κλάματα σήμερα…

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα , το παιχνίδι είναι άψογο. Τα περιβάλλοντα είναι λεπτομερή και έχουν ποικιλία. Καλοσχεδιασμένα και τα σαπάκια οι δαίμονες, αν και ίσως χρειαζόταν λίγο μεγαλύτερη ποικιλία εχθρών. Ο ήχος ντύνει όμορφα όλο το πακέτο και σε πορώνει τόσο όσο χρειάζεται, για να σφάξεις και τον επόμενο δαίμονα με την ίδια ένοχη ευχαρίστηση. Και ναι η φωνή του Dante είναι μια χαρά και δε σου ρχεται να ξεριζώσεις τα αυτιά σου όταν μιλάει, το οποίο είναι πάντα θετικό. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ότι το frame rate παραμένει διαρκώς σταθερό και οι μάχες έχουν μια αδιάκοπτη ροή (σ.σ. σαν να μιλάει ο Αδώνης όταν πουλάει βιβλία ένα πράγμα, με μια ανάσα).

Άντε τελείωνε, έχουμε να παίξουμε και το παιχνίδι…

 Είναι αλήθεια ότι το νέο Devil May Cry αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη από μεγάλη μερίδα ένθερμων οπαδών της σειράς. Λίγο η αλλαγή στο design του ήρωα, λίγο το πιο γενναιόδωρο scoring και σύστημα μάχης οδήγησαν σε αρκετές και έντονες διαμαρτυρίες(σ.σ. ΟΚ δεν έκαιγαν και τα σουτιέν τους στο Σύνταγμα – και στο κάθε «Σύνταγμα» ανά την υφήλιο – αλλά έθαβαν το παιχνίδι χωρίς να του δώσουν μια ευκαιρία). Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρόκειται για ένα άρτιο action παιχνίδι που πήρε στο σχεδιασμό του μερικές γενναίες αποφάσεις, στην προσπάθεια να εξελιχθεί και να μην τελματώσει. Συγχωρήστε με όμως τώρα, γιατί έχω ένα φουλ φορτισμένο χειριστήριο κι ένα Διάβολο έτοιμο να κλάψει, κρίμα να τον αφήσω να περιμένει…

 

Εικόνες

 

November 28, 2012

Birzzle

Filed under: iPad,iPhone,iPhone/iPad,iPhone/iPad Reviews,Reviews — Tags: , , , , , — consolegamez @ 11:15 am

Το Birzzle είναι ένα Κορεάτικο app που παρέχει 3 διαφορετικούς τρόπους παιχνιδιού.

Τετραγωνισμένα πουλιά πέφτουν από τον ουρανό.

Ο χρήστης πρέπει να κάνει combos με τα πουλιά.

Όσο μεγαλύτερο το combo [δηλαδή να αποτελείται από περισσότερα από 3 πουλιά ίδιου τύπου], τόσο ισχυρότερη η βόμβα – έκπληξη που παράγεται.

Το Classic Mode στην ουσία είνα μία κατάσταση Tetris όπου αφού πέσουν τα πουλιά στο panel τα μετακινείτε ώστε να επιτευχθούν τα compos.

Το Pandora, είναι παρόμοιο με το Classic μόνο που μπορείτε να ξεκλειδώσετε γράμματα που περιέχουν ευχάριστες ή και δυσάρεστες εκπλήξεις.

Το Pandora δεν κρατάει σκορ, ο παίκτης μπορεί να ποστάρει το σκορ του στο Facebook μόνο.

Στo Ice Break, το τρίτο παιχνίδι, ο χρήστης επιλέγει που θα τοποθετήσει το πουλάκι για να κάνει combos και να σπάσει τον πάγο.

Πολλά ήταν τα αρχικά προγραμματιστικά λάθη του παιχνιδιού που όμως με τον καιρό διορθώθηκαν από τους developer.

Ιδιαίτερες προσθήκες και ανανεώσεις δεν έχει, πέρα από το να αγοράσετε in-app πόντους για έξτρα όπλα στο Pandora Mode.

Το Birzzle είναι ένα κλασσικό παιχνιδάκι με τριπλά, τετραπλά κλπ combos και χαριτωμενιές που μόνο ασιάτες μπορούν να σχεδιάσουν.

Τα γραφικά είναι εξαιρετικά – για να πούμε την αλήθεια αυτά είναι που “σώζουν” του παιχνίδι – το gameplay εθιστικό αλλά μέχρι εκεί.

Αφού ξεπεράσετε τον εαυτό σας στο σκορ και πάρετε το μωβ διαμάντι, διαπιστώνεται πως δεν υπάρχει “άλλο”.

 

Εικόνες

November 3, 2012

Sonic The Hedgehog

Filed under: Reviews,XBOX,XBOX Only,XBOX Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 9:47 am

Όσο περνάει ο καιρός τα παιχνίδια “Sonic” της Sega χειροτερεύουν ενώ οι σειρές παιχνιδιών της Nintendo, Super Mario Bros φέρουν εύσημα στην παραγωγό εταιρία τους με την κάθε κυκλοφορία τους.

Ο μπλε σκαντζόχοιρος, χωρίς καμία απολύτως σχεδιαστική αναβάθμιση, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην κονσόλα XBOX 360 και έδωσε τις χειρότερες εντυπώσεις.

Ασφαλώς, όταν ο Sonic ήταν στο απόγειο της δόξας του η Microsoft δεν είχε γεννηθεί, όμως η γηραιά Sega δείχνει πως μαζί με τις πολλά υποσχόμενες κονσόλες της έθαψε και τα παιχνίδια της.

Είναι θλιβερό, μετά από τόσα χρόνια ιστορίας της Sega να κυκλοφορεί για μια από τις τερατώδεις κονσόλες της εποχής μας ένα τόσο αδιάφορο παιχνίδι με έναν ήρωα που στην δεκαετία ’90 είχε ξεσηκώσει τα πλήθη των gamer ανά τον κόσμο.

Και για να δώσουμε μία μικρή γεύση, το παιχνίδι ξεκινά (όπως όλα) με ένα άκρως εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό movie – clip που αφήνει και σχεδιαστές 3D animation με ανοιχτό το στόμα.
Όλα πάνε καλά μέχρι την εμφάνιση του Sonic.

Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες των cinematic με τα απίθανα πυροτεχνήματα που αποθεώνουν δείχνουν παράταιρες απέναντι στον φτωχά σχεδιασμένο Sonic που εν τέλει είναι και ο πρωταγωνιστής.

Η Sega σχεδίασε το νέο Sonic με βάση τα παιχνίδια πολλαπλών τύπων που έχουν γίνει τόσο πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια.

Δηλαδή το παιχνίδι εμπεριέχει τύπους 3D πλατφόρμας, δράσης – περιπέτειας και ρόλων.

Τα γραφικά είναι “στεγνά”, χωρίς βάθος, οι εξωτερικοί χώροι είναι κακοσχεδιασμένοι χωρίς την παραμικρή προσοχή στην λεπτομέρεια.

Ο χειρισμός της κάμερας βαθμολογείται από κακός μέχρι χείριστος διότι σε στενούς χώρους δεν επιτρέπει την ολική περιστροφή της γύρω από τον ήρωα.

Το εξωφρενικότερο όλων είναι η απερίγραπτα πολλή ώρα που κάνει να φορτώσει τα διάφορα σκέλη του παιχνιδιού.

Αρχικά πιστεύαμε πως το XBOX 360 αργεί να φορτώσει τις πίστες προφανώς λόγω των λεπτομερών γραφικών και των πολυσύνθετων χώρων.

Όμως μετά είδαμε και τα γραφικά και το περιβάλλον…

Το αισθητικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.

Το συναίσθημα αυτό συνεχίστηκε αμέσως μετά αφού διαπιστώσαμε πως για μία σκηνή “ingame” περιμέναμε περίπου 2 – 3 λεπτά “φόρτωσης”.

Ξεχνώντας τα ατελείωτα λεπτά που περιμένετε να “φορτωθεί” το παιχνίδι και τα άθλια γραφικά και την δυσκολία χειρισμού, το gameplay είναι κοινότοπο και αδιάφορο.

Μία από τα ίδια.

 

Εικόνες/Wallpaper

November 2, 2012

Wii Sports

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 1:46 pm

Το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε δώρο με την κονσόλα, εντυπωσίασε μόνο και μόνο αποδεικνύοντας την δυναμική του Wii.

Στο Wii Sports παρέχονται τα εξής παιχνίδια: Tennis, golf, box, baseball και bowling.

Στο tennis στο golf και στο bowling μπορούν να συμμετέχουν μέχρι και 4 χρήστες ενώ στο box και στο baseball μόνο δύο.

Ουσιαστικά το παιχνίδι αυτό προσομοιώνει τις κινήσεις αυτών των αθλημάτων με εκπληκτική ακρίβεια.

Πέρα από τα παιχνίδια που παρέχει το Wii Sports, υπάρχει η δυνατότητα προπόνησης που υποδεικνύει σε ποιά ηλικιακή κατηγορία βρίσκεται ο χρήστης ανάλογα με τις επιδόσεις του.

Τα γραφικά δεν είναι και τα καλύτερα που έχουμε δει όμως το gameplay είναι άκρως διασκεδαστικό ειδικά όταν έχετε 4 χειριστήρια με 4 παίχτες στο tennis.

Το bowling μπορεί να σα τραβήξει αρχικά αλλά τα παιχνίδια που θα σας “κολλήσουν” είναι το golf και το tennis μόνο και μόνο διότι μπορείτε να παίξετε μα τους φίλους σας.

Επειδή ήταν το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε η Nintendo δεν υπάρχει η δυνατότητα on line multiplay.

Υπομονή, κάτι αντίστοιχο θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή σύντομα εφόσον το WiFi έχει γίνει πλέον απαραίτητο.

 

Εικόνες

Wii Sports Resort

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 1:40 pm

Πάρτε το ποδήλατό σας, το φρίζμπι σας, το αεροπλανάκι σας και τις ρακέτες σας και ετοιμαστείτε για απίστευτα σπορ στο Wii Sports Resort.

Αν το Wii Sports ήταν λόγος αγοράς της κονσόλας Wii, το Sports Resort είναι 100 φορές λόγος αγοράς.

Απίστευτα διασκεδαστικό, ειδικά αν συμμετέχουν πολλοί παίχτες και διαχρονικό μιας και δεν υπάρχει καλύτερο πλέον παιχνίδι προσομοίωσης κίνησης για το Wii.

Το παιχνίδι περιέχει, ποδηλατοδρομίες, ξιφασκία σε solo και multiplayer mode, αερομαχίες και βόλτες με αεροπλάνο, πινγκ-πονγκ, μπάσκετ, baseball, πέταγμα φρίζμπι, ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, γκολφ, bowling, τοξοβολία και τζετ-σκι.

Εμείς τα παίξαμε όλα!

Χρειάζεται σε μερικά παιχνίδια καλή φυσική κατάσταση για να μπορέσετε να παίξετε παραπάνω από 15’ – ειδικά στην ξιφασκία και το ποδήλατο.

Στην ουσία το παιχνίδι είναι παρόμοιο με το Wii Sports εμπλουτισμένο με περισσότερες δραστηριότητες και σπορ.

Το παιχνίδι συνοδεύεται με το αξεσουάρ του Wii Remote, το Wii MotionPlus.

 

Εικόνες

Zack & Wiki: Quest for Barbaros Treasure

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , , — consolegamez @ 1:32 pm

Το πρώτο adventure παιχνίδι για τη μικρή κονσόλα της Nintendo είναι γεγονός.

Το παιχνιδάκι είναι εξαιρετικό παρότι θυμίζει τα κλασσικά παιχνίδια περιπέτειας στο PC!

Οι γρίφοι του καλοί με σχετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας.

Η χρήση του Wii Remote γίνεται προσομοιώνοντας τις κινήσεις που κάνει το χέρι όταν θέλει να γυρίσει μία μανιβέλα ή όταν θέλει να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί ή αν θέλει να κάνει χρήση ρακέτας.

Οι πίστες δεν διαφέρουν σε βάθος και μέγεθος όμως δυσκολεύουν πολύ κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και διαφοροποιούνται κατά πολύ ως προς την επίλυσή τους.

Τα γραφικά είναι καρτουνίστικα και πλούσια σε χρώμα.

Οι χαρακτήρες είναι χαριτωμένοι ακόμα και οι “κακοί”.

Το σενάριο είναι σχετικά ανύπαρκτο αν και δεν έχει σημασία μιας και το gameplay έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον ως προς την διαδικασία επίλυσης των γρίφων.

Περιμένουμε περισσότερα παιχνίδια adventure μιας κι αυτό είναι το πρώτο παιχνίδι του είδους για το Wii.

 

Εικόνες/Wallpaper

Okami

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , , , — consolegamez @ 12:20 pm

Το Okami είναι ο τίτλος του εντυπωσιακού παιχνιδιού της Capcom που αποθέωσε όλους τους gamer με την άρτια καλλιτεχνική του απόδοση.

Στα ιαπωνικά “Okami” σημαίνει λύκος.

Έτσι λοιπόν ο πρωταγωνιστής του τίτλου αυτού είναι ένας λευκός λύκος αναγεννημένος από το πνεύμα του θρυλικού “Amaterasu”, του θεού του φωτός.

Ο Amaterasu μόνο μπορεί να βγάλει τον κόσμο από το σκοτάδι και διώξει τα κακά πνεύματα που αποδυναμώνουν την φύση.

Η ιδιαιτερότητα του παιχνιδιού έγκειται στην απεικόνιση των γραφικών δίδοντας την αίσθηση του ιαπωνικού λυρισμού σε καμβά.

Το γραφικό περιβάλλον όμως έχει απόλυτη σχέση με τον σχεδιασμό της πλοκής του παιχνιδιού.

Εκτός από τις ικανότητες του λύκου να μπορεί να επιτίθεται και να γαβγίζει, ο Amaterasu ζωγραφίζει!

Με το “αστρικό πινέλο” πατώντας R1, μπορείτε να ζωγραφίσετε στην σκηνή που βρίσκεται σε λειτουργία παύσης από λουλούδια μέχρι εκρηκτικές βόμβες στον χώρο.

Βασισμένο στην ιαπωνική τέχνη των ιδεογραμμάτων, το Okami έκανε την διαφορά απέναντι σε όλα τα παιχνίδια δράσης και περιπέτειας με αυτή την ιδιαιτερότητα στο gameplay.

Ο χειρισμός είναι πολύ εύκολος και οι γρίφοι δεν ανήκουν στις δύσκολες σπαζοκεφαλιές. Όμως η πληθώρα τους μαζί με τις αποστολές που αναλαμβάνει ο Amaterasu και τους πολυάριθμους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν κάνει το παιχνίδι να έχει βάθος.

Η αντιμετώπιση των διαφορετικών εχθρών δεν είναι πάντα η ίδια.

Με διαφορετική στρατηγική επίθεσης και χρήσης του “αστρικού πινέλου” εξοντώνεται ο κάθε εχθρός.

Καθώς προοδεύει η πλοκή του Okami, ο Amaterasu αποκτά νέα όπλα με διαφορετικές δυνάμεις που έχουν να εξοντώσουν κάποιους από τους αντιπάλους.

Αυτός είναι ένας από τους τρόπους που ο χρήστης νιώθει πως ο Amaterasu γίνεται ισχυρότερος καθώς προοδεύει το παιχνίδι.

Τα ιαπωνικά ορχηστικά μουσικά κομμάτια στολίζουν την ιστορία δίδοντάς της την ατμόσφαιρα ενός αρχαίου έπους του ανατολικού πολιτισμού.

Ενώ η Capcom τα έδωσε όλα στον σχεδιασμό της πλοκής, των γραφικών, των γρίφων και των χαρακτήρων, στην δημιουργία των διαλόγων δεν μπήκε καν στον κόπο να σχεδιάσει κάτι κοινότοπο.

Απλώς ακούγεται ένα παραμορφωμένο μουρμουρητό χωρίς ομιλία που μπορεί να σας φτάσει στο σημείο να ενοχληθείτε αφάνταστα.

Το χειρότερο είναι πως δεν μπορείτε πάντα να τους προσπεράσετε με συνέπεια να αναγκάζεστε να τους υποστείτε.

Το παιχνίδι είχε κυκλοφορήσει αρχικά για την κονσόλα PlayStation 2.

Παρόλα αυτά δεν έχει υπάρξει παιχνίδι άλλο σαν κι αυτό! Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα στις επόμενες αγορές σας.

Εικόνες/Wallpaper

Beautiful Katamari

Η Namco εξέδωσε για πρώτη φορά στην κονσόλα του XBOX 360 ένα απαρατήρητο παιχνίδι της σειράς Katamari για PlayStation 2.

Το Katamari είναι μία μαγική μπάλα την οποία χειρίζεται ο χρήστης με την βοήθεια της πριγκίπισσας του βασιλιά Cosmos στον πραγματικό κόσμο.

Το Katamari προσκολά μικρά αντικείμενα – σε 1:1 κλίμακα και καθώς προχωράει η πίστα μπορείτε να έχετε μαζέψει στην μπάλα σας από κονσερβοκούτια μέχρι ανθρώπους και πολυκατοικίες.

Η μπάλα αυξάνεται σε διάμετρο καθώς κολλούνται διάφορα αντικείμενα και η μάζα της μπορεί να φτάσει σε σημείο που μπορεί να μαζέψει μέχρι και ολόκληρα νησιά.

Για να μπορέσετε να μαζέψετε αντικείμενα μεγαλύτερου όγκου θα πρέπει να έχετε κολλήσει στο Katamari σας πολλά αντικείμενα μικρότερου όγκου.

Όλα αυτά πρέπει να επιτευχθούν σε ένα χρονοδιάστημα που υποδεικνύει ένας μετρητής.

Το παιχνίδι είναι απίστευτα διασκεδαστικό ειδικά στο σημείο που μπορείτε να κολλήσετε στο Katamari σας καθώς το ρολάρετε, ολόκληρες πόλεις, πλοία, μέχρι και σύννεφα.

Τα γραφικά δεν μας ενθουσίασαν, όμως το gameplay αποζημιώνει με το παραπάνω!

Επειδή οι πίστες διαρκούν λίγο, θα έχετε την επιθυμία ακόμα και αν την έχετε τερματίσει να την ξαναπαίξετε ώστε να μαζέψετε και τις έξτρα γιγάντιες πριγκίπισσες.

Η αίσθηση όταν μπορείτε να μαζέψετε όλο τον κόσμο σε μία γιγάντια μπάλα ξεκινώντας από ένα μολύβι είναι μοναδική.

October 29, 2012

Kororinpa

Filed under: Reviews,Wii,Wii Only,Wii Reviews — Tags: , , , , , , — consolegamez @ 3:40 pm

Τα παιχνίδια βολών, πάντα ήταν από τα αγαπημένα των gamers της Nintendo.

Τώρα όμως η τεχνολογία της κονσόλας Wii φέρνει ακόμα πιο κοντά στον ρεαλισμό αυτού του είδους τα παιχνίδια.

Με το Kororinpa ο χειρισμός είναι απλός.

Κρατάτε το χειριστήριο στην παλάμη σας σαν να κρατάτε ένα πιάτο και με διάφορες κινήσεις πρέπει να προχωρήσετε την μπίλια σας στο σημείο τερματισμού αφού όμως προσκομίσετε τον απαραίτητο αριθμό διαμαντιών.

Ακούγεται εύκολο όμως καθώς προχωράτε επίπεδα, το παιχνίδι αποκτά βαθμό δυσκολίας που ακόμα και το πιο σταθερό χέρι μπορεί να ρίξει την μπίλια στο κενό.

Πολύ χαριτωμένος είναι ο σχεδιασμός των πιστών ο οποίος αλλάζει με ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας.

Ξεκινήστε στην φύση, με λουλουδάκια και πασχαλίτσες, συνεχίστε στις πίστες με τα υπέροχα γλυκίσματα και τις γκοφρέτες και τερματίστε με τις πίστες “space” που απαιτούν εξαιρετικό χειρισμό.

Σε multiplay εφαρμογή παίζετε ανταγωνιστικά μαζί με άλλον έναν συμπαίκτη.

Ενώ το παιχνίδι είναι άκρως διασκεδαστικό δυστυχώς περιμέναμε ακόμα περισσότερες επιλογές ή περισσότερες πίστες να ξεκλειδωθούν μετά τον τερματισμό του.

Τερματίζεται σχετικά γρήγορα και σύντομα διαπιστώνεται πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από τις πίστες που έχετε παίξει και ξεκλειδώσει αποδεικνύοντας πως δεν έχει διάρκεια στον χρόνο.

Older Posts »

Powered by WordPress