Console Gamez Just because we love games

February 14, 2015

Fifa15

Filed under: Playstation,Playstation Reviews,Reviews,XBOX,XBOX Reviews — Tags: , , , — Mad Scientist @ 2:00 pm

Σαββατοκύριακό!!! Επιτέλους!!! Οι καλύτερες 2 μέρες για κάθε ποδοσφαιρόφιλο που σέβεται τον εαυτό του. Είτε βγεις με τους φίλους, είτε δεις το ματς στο σπίτι (με την απειλή παντόφλας να αιωρείται πάνω από το κεφάλι σου) ξέρεις ότι θα περάσεις καλά. Αυτή η τηλεοπτική αίσθητική του «περνάω καλά βλέποντας μπάλα» διαχέει κάθε πόρο του Fifa15, από την υψηλής τηλεοπτικής ποιότητας παρουσίαση σε κάθε ματς,  την ταχύτητα εναλλαγής των υπέροχα σχεδιασμένων  μενού του παιχνιδιού μέχρι και το φανταστικό soundtrack των 40+ τραγουδιών. Το ποδόσφαιρο είναι «γιορτή» και ο συγκεκριμένος τίτλος το αντιμετωπίζει ακριβώς έτσι, ειδικά στις κονσόλες νέας γενιάς (XboxOne, PS4) όπου και έχει γίνει τρομερή δουλειά στον τομέα αυτό.

Ως συνήθως, υπάρχει μια πληθώρα οnline gameplay επιλογών , με κορωνίδα το εθιστικό  ultimate team , όπου κάθε παίχτης φτιάχνει σταδιακά την εικονική ομάδα των ονείρων του και διαγωνίζεται μαζί με άλλους παίχτες ανά την υφήλιο για τίτλους και επιτεύγματα. Ένα πραγματικά εθιστικό mode, για αυτό προσοχή γιατί βλέπω να γυρίζετε τα σώβρακα ανάποδα για να γλιτώσετε χρόνο στο πλύσιμο (σ.σ. μπλιαχ ρε φίλε, μπλιαχ!). Ας μην γελιόμαστε, το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για να παίζεται online, είτε σε επίπεδο απλού quick match, είτε σε ολόκληρες εικονικές σεζόν. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο άρτιο matchmaking που βγάζει αντιπάλους/ομάδες της ίδιας δυναμικότητας αντιμέτωπους , κάθιστώντας τα ματς δίκαια και για τον πιο απαιτητικό, τουλάχιστον στα χαρτιά… Μόνο ρε παιδιά λίγο λιγότερο Ρεάλ Μαδρίτης και Τσέλσι σας παρακαλώ, γιατί έχει ξεφτιλιστεί το πράγμα… Ο παίχτης έχει επίσης την επιλογή να ακολουθήσει μια καριέρα προπονητή ή και να δημιουργήσει το δικό του επαγγελματία παίχτη. Οι επιλογές είναι απλά τόσες πολλές που κανείς δεν θα μείνει παραπονεμένος. Επιπρόσθετα η πλειονότητα αυτών των επιλογών είναι διαθέσιμη και για offline και για online παιχνίδι, για τους πιο «lone rangers» ανάμεσά μας . Και εδώ τώρα ρωτάει ο παίχτης με το δίκιο του: “ Ρε φίλε, καλά όλα αυτά. Το παιχνίδι πως παίζει μέσα στο γήπεδο;”.

Σε αυτό το σημείο ακριβώς εμφανίζεται το βασικό πρόβλημα του Fifa15, έναντι και του ανταγωνισμού. Το παιχνίδι παίζει σαν φλιπεράκι, απλά και ξάστερα. Το βλέπεις καθαρά στα online ματς. Οι χρήστες εκμεταλλεύονται συνέχεια τις ίδιες αδυναμίες του παιχνιδιού για να σκοράρουν (σ.σ. σκαφτή πάσα με 100% ακρίβεια βρέξει χιονίσει, δυσκολία των αμυντικών να ανταποκριθούν –το θέτω κομψά- στο 1 εναντίον 1 των πιο γρήγορων επιθετικών , μηδαμινές εξόδους των τερματοφυλάκων στην μικρή περιοχή τους σε μπαλιές φαινομενικά εύκολες κλπ.). Πιο συγκεκριμένα, ο παίχτης δεν χρειάζεται να υπόλογίσει φοβερά τις πάσες του μιας και αυτές καταλήγουν απλά και αυτοματοποιημένα πανεύκολα στον παραλήπτη τους. Σκάβεις την μπάλα και έβγαλες τετ α τετ απλά και τιμημένα, με τον online αντίπαλο να χτυπάει το κεφάλι του σε κάποια οθόνη ανά την υφήλιο, γιατί το παιχνίδι τον έδεσε πισθάγκωνα και δεν μπορεί να αμυνθεί (σ.σ. μμμμ…kinky, NOT!!!) . Γενικά η διαδικασία του να παίξεις άμυνα στο Fifa15 είναι σαν να προσπαθείς να μιλήσεις με τον Άδωνι(σ.σ. έλα τώρα που δεν ξέρετε και τον Άδωνι, γατάκια…) και να μην προσπαθήσει να σου πουλήσει βιβλίο… Θα είσαι φιλότιμος, θα προσπαθήσεις να αντισταθείς, αλλά στο τέλος θα υποκύψεις και θα το αγοράσεις το ρημάδι το βιβλίο για να το βουλώσει ο εθνικός μας μπουμπούκος. Μια άλλη πονεμένη ιστορία είναι οι τερματοφύλακες, οι οποίοι στη νέα γενιά κονσολών έχουν υποστεί λίφτινγκ, κολονοσκόπηση και γαστροσκόπηση ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να είναι αγνώριστοι. Ω ναι, πιάνουν σουτ στο γάμα «σαν σε προπόνηση»,  αλλά τρώνε όρθιοι ένα σουτ με ταχύτητα υπερήλικα συνταξιούχου οδηγού στον εθνικό δρόμο, που περνάει δίπλα στα πόδια τους. Βγαίνουν για έξοδο σαν λίμπερο εκτός μεγάλης περιοχής, ενώ δεν βουτάνε στο μισό μέτρο σε συρτές πάσες μέσα στη μικρή περιοχή για να πιάσουν τη μπάλα. Μιλάμε για θέατρο του παραλόγου, με αποκορύφωμα το χάσμα στην απόδοση των άριστων με τους μέτριους τερματοφύλακες, με τους δεύτερους να αποτελούν το δωδέκατο παίχτη του αντιπάλου (σ.σ. ο Αγαπούλας θα ήταν πραγματικά περήφανος για αυτούς, για ευνόητους λόγους). Όσο για το offline παιχνίδι, για μια ακόμη φορά το Fifa15 παίζει  χάλια(σ.σ. ειδικά στα δύο υψηλότερα επίπεδα, ενώ στο professional είναι αξιοπρεπές) με τον κάθε Johnson μιας χαμηλής κατηγορίας της Αγγλίας να μπορεί να βγάλει μια απίστευτη μπαλιά ακριβείας στην άλλη άκρη του γηπέδου σαν άλλος Gerrard και να ντριμπλάρει σαν το Μέσι. Καμία αληθοφάνεια δηλαδή, κρίμα στον εκτός γηπέδου σχεδιασμό που είναι υπέροχος (μενού, επιλογές , παρουσίαση κλπ.)…

Μη με παρεξηγείτε, το παιχνίδι παίζει γρήγορα, θα βάλετε και θα φάτε θεαματικά γκολ χωρίς ιδιαίτερο κόπο και θα πασάρετε τη μπάλα με ακρίβεια χιλιοστού είτε το θέλετε, είτε όχι. Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι το να καλιμπράρει κάποιος ρυθμίσεις για να φέρει το  παιχνίδι να «παίζει σωστά» όπως λένε πολλοί, είναι για εμένα μια ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη των αδυναμιών του, παρά ουσιαστική λύση. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι κάποια από τα αρνητικά του τίτλου έχουν στρώσει λίγο με τα συνεχή patches της ΕΑ. Συμπερασματικά, το Fifa15 (στις νέες κονσόλες) είναι ένας πολύ αντιφατικός τίτλος. Η άρτια παρουσίαση εντός και εκτός γηπέδου, το συνολικά πλούσιο περιεχόμενο και η πληθώρα gameplay επιλογών το εκτοξεύουν στη στρατόσφαιρα της ποδοσφαιρικής ηδονής. Από την άλλη το παιχνίδι παίζει σαν NBA JAM(σ.σ. όποιος δεν το ξέρει ας δει το λινκ) παρά σαν ρεαλιστικό ποδοσφαιράκι, με αποτέλεσμα οι αγώνες να αποτελούν ένα μηχανικό και αρκετές φορές εκνευριστικό διαγωνισμό εκμετάλλευσης των σχεδιαστικών αδυναμιών του παιχνιδιού, παρά του αντιπάλου όπως και θα έπρεπε, μειώνοντας κατά πολύ την εικονική ποδοσφαιρική ικανοποίηση και διασκέδαση που αυτός ο τίτλος υπερπαραγωγή όφειλε να προσφέρει στους πολυάριθμους οπαδούς του. Προσωπικά, το gameplay με ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και σε αυτό το κομμάτι το Fifa15 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα πίσω για τη σειρά. Ευελπιστώ προσωρινά…

 

Εικόνες

March 11, 2013

Η φιέστα για το PS4

Filed under: Editorial — Tags: , , — consolegamez @ 1:17 pm

Που λες, έτσι χάσαμε ένα βράδυ χωρίς Harry Dresden [με έχει χώσει ο Αστέρης να διαβάζω, εχμ να πούμε την αλήθεια εγώ είμαι αυτή που πωρώθηκε] βλέποντας την παρουσίαση του… ταράν ταντάαααν PlayStation 4.

Σε γενικές γραμμές να πούμε την αλήθεια, το PlayStation 4 δεν το είδαμε.

But hey! Είδαμε το καινούριο remote controller!

Ναι, αυτό που και-καλά έγινε leaked στα παιχνιδοsite του πλανήτη.

Συγνώμη αλλά δεν κατάλαβα τι παίχτηκε με το controler.

Τι έκαναν εκεί στη Sony;

Απολύσανε όλους τους designer;

Συγνώμη – και πάλι – αλλά το controler είναι αισθητικά μία μπούρδα.

Αντίστοιχης ασχήμιας με το motion controler που θυμίζει δονητή με μία χριστουγεννιάτικη μπάλα κοτσαρισμένη πάνω που φωτάει [ε ναι, φωτίζει, μην βαράτε].

Τέσπα, το event ξεκίνησε με videowall σε όλη την αίθουσα σαν ταπετσαρία [όσοι έχουν πάει στη EuroDisney θα καταλάβουν το πόσο φτωχό και θλιβερό ήταν αυτό το videowall].

Και αφού γίνεται μία ανασκόπηση του PS3, για το πόσο καταπληκτική κονσόλα είναι και πως όμως πλέον είναι παρωχημένη [από την αρχή ήταν αλλά οκέι] σκάνε τα πρώτα νούμερα: 8GB RAM και x89 CPU.

Θαυμάσια!

Στα tech spec μένει λίγο ο κυριούλης παρουσιαστής μέχρι να αναλάβει άλλος κυριούλης για να μας πει ότι το PS4 θα έχει Cloud [holy crap], θα έχει Remote Play σε όλες τις Sony κονσόλες [Vita + Smart Phone + Tablet] και θα μας πρήξει το πόσο καταπληκτικό είναι να παίζεις όπου θέλεις, όπου κι αν είσαι και πως στην ουσία θα πρέπει να αγοράσεις ό,τι gadget πουλάει η Sony για να ζήσεις την full εμπειρία του PS4.

Στο μεταξύ, δεν έχουμε δει πουθενά το PS4.

Αλλά έχουμε εντυπωσιαστεί και-καλά από το γεγονός ότι καθώς αγοράζεις ένα παιχνίδι και το κατεβάζεις μπορείς ταυτόχρονα να το παίζεις [το παιχνίδι, μην βάζετε άλλες ιδέες στο μυαλό σας].

Στο μεταξύ αρχίζεις να υποψιάζεσαι πως καθώς σου πιάνει τα οπίσθια η Sony [δεν έχει αναφέρει καν την τιμή του νέο PS4] πως η εταιρία κάνει βηματάκια προς την κατάργηση αγοράς παιχνιδιών από τα καταστήματα προσεγγίζοντας αποκλειστικά μια ψηφιακή αγορά παιχνιδιών από το PS Store.

Αν η Microsoft προχωρήσει σε κάτι αντίστοιχο, πάνε οι ωραίες συσκευασίες και τα μαγαζάκια της Στουρνάρης που αγοράζαμε ωραία και ψαγμένα παιχνιδάκια.

Αφού μας πρήζουν καλά – καλά με το remote play πάμε στα γραφικά.

Μας παρουσιάζουν μία εταιρία – οκ have mercy δεν θυμάμαι πως την λένε – που σχεδιάζει χαρακτήρες με emotional responce.

Δηλαδή ο χαρακτήρας μπορεί να δείξει ρεαλιστικά τα συναισθήματά του μέσω μίας μηχανής something…

Ούτε εδώ πάθαμε κοκομπλόκο, διότι όταν παίζαμε LA Noire όπου η Unreal είχε κατασκευάσει μία τέτοια πλατφόρμα, ακριβώς ίδια, τότε ναι, είχαμε μείνει κάγκελο.

Οπότε μέχρι στιγμής δεν είδαμε κάτι πρωτοπόρο για να τρίβουμε τα μάτια μας και να φωνάζουμε κοιτώντας τον ουρανό Αλληλούια!

Και μετά το ολίγον ξενέρωτο βιντεάκι με τον γέροντα-mage που μας έδειχνε πόσο πικραμένος έδειχνε με την νέα μηχανή emotional responce αλεσεκουάλελε, πάμε στα 3rd party games.

Oh yes!

Παρουσίαση από την Blizzard με το Diablo III, από την Ubisoft με το Watch Dogs [που το περιμένουμε σαν τρελοί], από την Sucker Punch με έναν πολύ ενδιαφέρον τίτλο infamous Second Sun, το νέο Killzone: Shadow Fall από τη Sony, από την Activision και από την Square Enix με λίγα λογάκια από τον κυριούλη Ιάπωνα chief της σειράς Final Fantacy.

Και αφού μας έδειξαν τα παιχνιδάκια, κάποια συμπαθητικά κάποια άλλα όχι, μας λένε “τελείωσε, γεια σας”.

Ούτε ημερομηνία έκδοσης της κονσόλας, ούτε πόσο κοστίζει, παρά μόνο ότι θα έρθει το 2013.

Μπορεί και τον Δεκέμβριο… ξέρω ‘γω…

Σε γενικές γραμμές δεν έπαθα την πλάκα μου.

Η απάντηση της Microsoft θα δείξει τη συνέχεια… μουαχαχαχα [evil laugh].

 

ΥΓ: Τον Νοέμβριο θα έρθει η κονσόλα. Καλά Χριστούγεννα.

Powered by WordPress