Όσο περνάει ο καιρός τα παιχνίδια “Sonic” της Sega χειροτερεύουν ενώ οι σειρές παιχνιδιών της Nintendo, Super Mario Bros φέρουν εύσημα στην παραγωγό εταιρία τους με την κάθε κυκλοφορία τους.
Ο μπλε σκαντζόχοιρος, χωρίς καμία απολύτως σχεδιαστική αναβάθμιση, κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην κονσόλα XBOX 360 και έδωσε τις χειρότερες εντυπώσεις.
Ασφαλώς, όταν ο Sonic ήταν στο απόγειο της δόξας του η Microsoft δεν είχε γεννηθεί, όμως η γηραιά Sega δείχνει πως μαζί με τις πολλά υποσχόμενες κονσόλες της έθαψε και τα παιχνίδια της.
Είναι θλιβερό, μετά από τόσα χρόνια ιστορίας της Sega να κυκλοφορεί για μια από τις τερατώδεις κονσόλες της εποχής μας ένα τόσο αδιάφορο παιχνίδι με έναν ήρωα που στην δεκαετία ’90 είχε ξεσηκώσει τα πλήθη των gamer ανά τον κόσμο.
Και για να δώσουμε μία μικρή γεύση, το παιχνίδι ξεκινά (όπως όλα) με ένα άκρως εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό movie – clip που αφήνει και σχεδιαστές 3D animation με ανοιχτό το στόμα.
Όλα πάνε καλά μέχρι την εμφάνιση του Sonic.
Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες των cinematic με τα απίθανα πυροτεχνήματα που αποθεώνουν δείχνουν παράταιρες απέναντι στον φτωχά σχεδιασμένο Sonic που εν τέλει είναι και ο πρωταγωνιστής.
Η Sega σχεδίασε το νέο Sonic με βάση τα παιχνίδια πολλαπλών τύπων που έχουν γίνει τόσο πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια.
Δηλαδή το παιχνίδι εμπεριέχει τύπους 3D πλατφόρμας, δράσης – περιπέτειας και ρόλων.
Τα γραφικά είναι “στεγνά”, χωρίς βάθος, οι εξωτερικοί χώροι είναι κακοσχεδιασμένοι χωρίς την παραμικρή προσοχή στην λεπτομέρεια.
Ο χειρισμός της κάμερας βαθμολογείται από κακός μέχρι χείριστος διότι σε στενούς χώρους δεν επιτρέπει την ολική περιστροφή της γύρω από τον ήρωα.
Το εξωφρενικότερο όλων είναι η απερίγραπτα πολλή ώρα που κάνει να φορτώσει τα διάφορα σκέλη του παιχνιδιού.
Αρχικά πιστεύαμε πως το XBOX 360 αργεί να φορτώσει τις πίστες προφανώς λόγω των λεπτομερών γραφικών και των πολυσύνθετων χώρων.
Όμως μετά είδαμε και τα γραφικά και το περιβάλλον…
Το αισθητικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.
Το συναίσθημα αυτό συνεχίστηκε αμέσως μετά αφού διαπιστώσαμε πως για μία σκηνή “ingame” περιμέναμε περίπου 2 – 3 λεπτά “φόρτωσης”.
Ξεχνώντας τα ατελείωτα λεπτά που περιμένετε να “φορτωθεί” το παιχνίδι και τα άθλια γραφικά και την δυσκολία χειρισμού, το gameplay είναι κοινότοπο και αδιάφορο.
Μία από τα ίδια.
