Console Gamez Just because we love games

December 5, 2012

HD Solitaire

Filed under: iPad,iPhone/iPad,iPhone/iPad Reviews,Reviews,Tarentola — Tags: , , , , — consolegamez @ 8:36 am

Πολλές είναι οι πασιέντζες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και στις ταμπλέτες.

Πολλές και διάφορες καθώς οι περισσότερες έχουν άθλια αισθητική, ή είναι πολύ δύσκολες.

Η ομάδα Tarentola σχεδίασε μία κλασσική Ελληνική πασιέντζα σε vintage-εποχής αισθητική με πολλαπλά animation, ήχους καθώς και δυνατότητες που δεν έχουμε δει σε άλλες πασιέντζες.

Η λογική είναι απλή, ανοίγετε τρία φύλλα και τοποθετείτε πρώτα πάνω τον Ρήγα, ή τον άσσο ολοκληρώνοντας σε σειρά, χρώμα και σχήμα την συστοιχία.

Το παιχνίδι παρέχει τρεις διαφορετικές χρωματικές παραλλαγές του deck της πασιέντζας αλλά και όλου του skin του παιχνιδιού, ένα βοήθημα για τις λειτουργίες του, 10 διαφορετικά σχέδια τράπουλας, την δυνατότητα αναιρέσεων ή μη και τη δυνατότητα ανακατέματος της τράπουλας σε περίπτωση που δεν βγάλετε χαρτί σε μία σειρά.

Η Πασιέντζα δίνει τη δυνατότητα προβολής στατιστικών μιας και δεν παρέχει σκορ.

Όταν ολοκληρώσετε την πασιέντζα επιτυχώς, πέρα από τα παραδοσιακά animation των τραπουλόχαρτων, το παιχνίδι σας επιβραβεύει με ένα Haiku γνωμικό.

Η Πασιέντζα των Tarentola είναι πρώτη Ελληνική πασιέντζα που κυκλοφορεί στο iTunes Store.

Εικόνες

Clockwise

Το ClockWise είναι ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι για ηλικίες 3+.

Με τη βοήθεια ενός χαριτωμένου γουρουνιού το παιδί σας μπορεί να μάθει να διαβάζει και να καταλαβαίνει την ώρα.

Το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί σε 3 γλώσσες, Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και με τη βοήθεια των location service της Apple συσκευής, καταλαβαίνει την ώρα που δύει ο ήλιος στην χώρα που βρίσκεστε.

Με το ClockWise θα μάθει το παιδί σας την ώρα με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους.

Επιλέγοντας το γουρουνάκι με το κιάλι, γυρίζετε τους δείκτες του ρολογιού, μπορείτε να γυρίσετε και τους δύο δείκτες εναλλάξ, και σας εμφανίζεται αριθμητικά η ώρα και μία περιγραφή της σε έναν πράσινο πίνακα.

By default εμφανίζεται η παρούσα ώρα.

Επιλέγοντας το γουρουνάκι με τον μεγεθυντικό φακό, μπαίνετε σε ένα παιχνίδι πολλαπλών ερωταπαντήσεων.

Το γουρουνάκι που κρατάει τα εργαλεία είναι στην ουσία ένα παιχνίδι πρόκληση όπου καλείστε κινώντας τους δείκτες να βρείτε την αναγραφόμενη ώρα.

Το γουρουνάκι με την πινακίδα “Stop” σας δείχνει ένα ρολόι του οποίου οι δείκτες τρέχουν.

Πατώντας “Stop”, οι δείκτες σταματούν κι εσείς χρησιμοποιώντας τη ροδέλα ψάχνετε την εμφανιζόμενη ώρα.

Στη διάθεσή σας υπάρχουν 4 ρολόγια όπου υποδεικνύουν τον βαθμό δυσκολίας, το χρονικό περιθώριο που θέλετε να παίξετε και τις επιλογές αναλογικής ή ψηφιακής εμφάνισης της αναγραφόμενης ώρας.

Αν ολοκληρώσετε το 3ο mini παιχνίδι, το ClockWise σας επιβραβεύει με την κατάκτηση του επιτεύγματος του “Άρχοντα του Χρόνου”.

Το παιχνίδι κυκλοφορεί στη Γαλλική του έκδοση ως “Maitre du Temp” και στην Ελληνική ως “Τι ώρα είναι”.

 

Εικόνες

November 29, 2012

Wonderputt

Filed under: iPad,iPhone/iPad,iPhone/iPad Reviews,Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 6:03 am

Το Wonderputt είναι ένα παιχνίδι γκολφ σε ένα εικονικό και σουρεαλιστικό φουτουριστικό περιβάλλον.

Παρέχει 18 πίστες τις οποίες μπορείτε να ξαναπαίξετε ώστε να αποκτήσετε μεγαλύτερο σκορ.

Όπως σε όλα τα γκολφ παιχνίδια λειτουργούν οι κανόνες σκορ Albatros, Eagle, Birdy, Par και Bogey.

Η μουσική και το φουτουριστικό σκηνικό σε συνδυασμό με τις προκλήσεις και τα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσετε μέχρι να βάλετε την μικρή μπίλια στην τρύπα κάνουν το παιχνίδι μοναδικό.

Αφού παίξετε για πρώτη φορά το παιχνίδι θα δίνεται από εκεί και πέρα η δυνατότητα να μαζέψετε μπίλιες ουράνιου τόξου τις οποίες αν τις συλλέξετε όλες και ολοκληρώσετε το τρισδιάστατο εικονικό ουράνιο τόξο, κερδίζετε σε πόντους το επίτευγμα.

Όταν ολοκληρώσετε τις 18 πίστες θα διαπιστώσετε πως δεν υπάρχει τίποτα πέρα από το γεγονός να τις ξαναπαίξετε για να φέρετε καλύτερο σκορ.

Το καλύτερο σκορ δεν ξεκλειδώνει κάποια άλλη πίστα ή κάτι αντίστοιχο.

Δρα ανταγωνιστικά ως προς τους φίλους σας που έχετε προσθέσει στο game center του iPad σας.

Το παιχνίδι δεν ενδείκνυται για ανθρώπους που έχουν προβλήματα όρασης μιας και η μπάλα του γκολφ και ο χώρος της κάθε πίστας είναι απίστευτα μικρός.

 

Εικόνες

November 28, 2012

Amazing Alex

Filed under: iPad,iPhone,iPhone/iPad,iPhone/iPad Reviews,Reviews — Tags: , , , , — consolegamez @ 5:46 pm

Οι σχεδιαστές του Angry Birds κυκλοφόρησαν ένα παιχνίδι γρίφων και σπαζοκεφαλιάς σε psysics engine με βάση τη βαρύτητα.

Ο χρήστης καλείται να λύσει μία σειρά γρίφων τοποθετώντας αντικείμενα σε συγκεκριμένες θέσεις που θα επιτύχουν το ζητούμενο αποτέλεσμα.

Στη διάθεσή σας υπάρχουν περίπου 35 διαδραστικά αντικείμενα, δεν δίνονται όλα σε κάθε επίπεδο, και 100 πίστες να ολοκληρώσετε.

Καινοτόμο είναι πως παρέχεται η δυνατότητα να μοιραστείτε τη λύση στους υπόλοιπους χρήστες του παιχνιδιού, εφόσον καταφέρετε να πάρετε και τα τρία αστεράκια στο επίπεδο που παίζετε.

Τα γραφικά είναι συμπαθητικά – διανυσματικά ασφαλώς – το gameplay παρότι δεν παρέχει τίποτε άλλο από την επίλυση των γρίφων και τον διαμοιρασμό των λύσεών τους, δεν είναι καθόλου μονότονο.

Εθιστικό; Δεν θα το λέγαμε.

Σίγουρα θα βρεθείτε σε εκείνη τη στιγμή που θα κλείσετε την εφαρμογή και θα την αφήσετε να υπάρχει για αρκετό καιρό στο iPad ή iPhone σας – μόνο και μόνο για να μην χάσετε το σκορ σας.

Η αίσθηση που δίνει το παιχνίδι είναι πως ο σκοπός του είναι εκπαιδευτικός.

Όμως το gameplay για κάποιο λόγο δεν γεμίζει τη δεξαμενή που αφορά τα εκπαιδευτικά παιχνίδια για ταμπλέτες.

 

Εικόνες

 

Jetpack Joyride

Filed under: iPad,iPhone/iPad,iPhone/iPad Reviews,Reviews — Tags: , , , — consolegamez @ 12:47 pm

Το Jetpack είναι ένα καθαρό παιχνίδι πλατφόρμας από τους σχεδιαστές του Fruit Ninja το οποίο διατίθεται εντελώς δωρεάν.

Ο Barry μπαίνει στο μυστικό εργαστήριο και με το πειραματικό jetpack του, πρέπει να αποφύγει θανάσιμες παγίδες, να λούσει με σφαίρες που του δίνουν ώθηση ώστε να αιωρείται τους κακούς επιστήμονες, να βρει τα μυστικά όπλα και να τα χρησιμοποιήσει και να πάρει μπόνους καθώς διανύει μεγαλύτερες αποστάσεις.

Οι εχθροί είναι, οι ακτίνες λέιζερ που εμφανίζονται από το πουθενά και τα ηλεκτρικά πεδία – εμπόδια που μπορούν κυριολεκτικά να “ψήσουν” τον Barry.

Κάθε φορά ο Barry καλείται να ολοκληρώσει μία σειρά από κατορθώματα τα οποία του δίνουν πόντους, πέρα από αυτούς που κερδίζει μαζεύοντας νομίσματα.

Οι πόντοι χρησιμεύουν στην αναβάθμιση του εξοπλισμού του Barry που περιλαμβάνει από νέα αποτελεσματικότερα πειραματικά jectpack, διαφορετικό ρουχισμό και εξωφρενικά αλλά μερικές φορές πολύ χρήσιμα gadget όπου μπορούν να του επιτρέπουν να περάσει ευκολότερα τα εμπόδια, ή να ανεβάσει την αξία των νομισμάτων που μαζεύει σε κάθε πίστα.

Το παιχνίδι φυσικά είναι σούπερ εθιστικό.

Μόλις ξεκινήσεις, δεν υπάρχει σταματημός.

Μετά όμως από ένα χρονικό διάστημα διαπιστώνεται πως το παιχνίδι επαναλαμβάνεται, μιας και η πίστα στην ουσία – οι περιβάλλοντες χώροι – δεν αλλάζουν και απλά όσο προχωρά το παιχνίδι η δυσκολία του είναι να γίνεται πιο γρήγορο.

Το κίνητρο είναι η αγορά των διαφορετικών jetpack και gadgets που τις περισσότερες φορές είναι άκρως διασκεδαστικά στη χρήση τους.

Η μουσικούλα μετά από κάποια λεπτά παιχνιδιού, ενοχλεί – ούτε αυτή αλλάζει – τα γραφικά δεν είναι και ό,τι καλύτερο έχουμε αντικρίσει σε παιχνίδι πλατφόρμας.

Το gameplay σίγουρα αποζημιώνει κάνοντας τον χρήστη να κολλάει στο iPad του για ώρες.

 

Εικόνες

November 15, 2012

Fifa 13

Φοράω το σορτσάκι μου, τη φανέλα με το αγαπημένο μου νούμερο και δένω σφιχτά τα κορδόνια στα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια. Είναι  Φθινόπωρο και πάλι… Σαν γνωστός αθλητής του καναπέ, με μεγάλη καριέρα στο παλμαρέ μου, σπριντάρω για το κοντινότερο μαγαζί με videogames. Aγοράζω το Fifa13, αλήθεια τι μπορεί να πάει στραβά; Επίσημες άδειες για αναρίθμητα πρωταθλήματα , ένα ανασχεδιασμένο interface  και άπειρα online modes. Μετά βάζω το δισκάκι στο PS3…

Σίγουρα ο “Θεός του ποδοσφαίρου” έχει ευλογήσει το παιχνίδι αυτό, ή μήπως όχι;

Το ανασχεδιασμένο μενού δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά κάνει τη δουλειά του. Η ουσία όμως, όπως σε κάθε ποδοσφαιράκι, είναι το “πως παίζει το παιχνίδι (gameplay)”. Όλα τα περιτυλίγματα του κόσμου δεν μπορούν να σώσουν  ένα παιχνίδι αυτού του τύπου, αν δεν παίζει “όπως πρέπει”. Μετά από αρκετά ματς αφήνω το χειριστήριο κάτω…

Καλοί άνθρωποι είμαστε μωρέ, ας δούμε τα θετικά…

H αναπαράσταση της κίνησης των παιχτών(animation) είναι όπως πάντα μοναδική, τίποτα δεν προσεγγίζει το πραγματικό ποδόσφαιρο περισσότερο. Το κανονικά σουτ είναι αισθητά βελτιωμένα ως αποτελεσματικότητα ενώ – επιτέλους- έχει επέλθει μια ισορροπία στην κατάχρηση του R1 (σ.σ. μέχρι και το παιδί για τα νερά έβαζε γκολ με φάλτσο έξω από τη μεγάλη περιοχή σε παλιότερα παιχνίδια της σειράς). Οι πάσες δουλεύουν πολύ σωστά και υπάρχει και μία μικρή αισθητική αναβάθμιση στο παιχνίδι, με τα γραφικά στα γνωστά καλά επίπεδα. Σε επίπεδο ήχου η ατμόσφαιρα στο γήπεδο αναπαρίσταται άψογα, με τις ιαχές των οπαδών να δονούν την ατμόσφαιρα. Ο σχολιασμός ικανοποιητικός, αλλά το κεντρικό δίδυμο έχει αρχίσει να κουράζει μετά από τόσα χρόνια. Όλα καλά λοιπόν; Λυπάμαι, την πατήσαμε…

Ποιος ¨σκότωσε” το gameplay; Γρήγορα φωνάξτε το CSI…

Το πραγματικό “έγκλημα” στο φετινό FIFA είναι ο ρυθμός του παιχνιδιού… H κατασκευάστρια εταιρεία (ΕΑ) επέλεξε να ισχυροποιήσει σε μεγάλο βαθμό το επιθετικό παιχνίδι, δίνοντας απίστευτη ελαστικότητα στις κινήσεις και ντρίμπλες των επιθετικών παιχτών (σ.σ. ντριμπλάρει ως και ο Τοτσέ και όλοι ξέρουμε πόσο “το έχει”…) . Επίσης, έχει υιοθετηθεί η στρατηγική των αδιάκοπων τρεξιμάτων από παίχτες (όλων των θέσεων) για να δεχτούν πάσα. Θεωρητικά αυτά είναι όλα θετικά όταν επιτίθεσαι, έτσι;

Τι γίνεται όμως όταν αμύνεσαι;

Θα μιλήσω με βάση την προσωπική μου εμπειρία με το παιχνίδι. Οι αμυντικοί μου πολλές φορές χόρευαν ζεϊμπέκικο μετά από μία αποτυχημένη προβολή για να “γιορτάσουν” το γκολ που ερχόταν, μιας και έχαναν τη θέση τους στο χορτάρι εντελώς μετά από μια αποτυχημένη προβολή… Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, μετά από στημένη φάση στη μία περιοχή και μακρινό διώξιμο από την άμυνα, έβγαινε αντεπίθεση τριών εναντίον ενός (!) στην άλλη άκρη του γηπέδου και ο κακομοίρης ο αμυντικός έβγαζε λευκή σημαία για να παραδοθεί (σ.σ. αααχχχ… που είναι ένα Καλάσνικοφ όπως στο Call of Duty για να “αμυνθείς” όπως πρέπει…). Κάποια στιγμή είδα και τον τερματοφύλακα με μυστρί και τούβλα να χτίζει το τέρμα, μπας και γλιτώσει κανένα γκολ… Ουσιαστικά ο χειρισμός ανταποκρίνεται ικανοποιητικά, αλλά το παιχνίδι δεν παρέχει στο χρήστη τα απαραίτητα “όπλα” ώστε να αμυνθεί αποτελεσματικά και εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα του φετινού FIFA.

Το παιχνίδι έχει φοβερό πρόβλημα στο ρυθμό/ταχύτητα , κάτι που δε θα διορθωθεί με μελλοντικό patch, γιατί η εταιρεία έχει συνειδητά επιλέξει να αυξήσει την ταχύτητα.

Η αφύσικα αυξημένη ταχύτητα του παιχνιδιού έχει ως αποτέλεσμα, στο online κομμάτι του τίτλου, που ενδιαφέρει και τους περισσότερους, πολλοί παίχτες να παίρνουν τις γρήγορες ομάδες (και ειδικά τη Ρεάλ Μαδρίτης που κάθε παίχτης της είναι Μπολτ και Xαλκ μαζί) και να εκμεταλλεύονται την κατάσταση. Αυτό πάντα συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι νίκες είναι πλέον περισσότερο αποτέλεσμα “πόσων σούπερμαν έχεις στην ομάδα” και πολύ λιγότερο καθαρής ικανότητας του χρήστη.

Πολλές επιλογές δεν σημαίνουν πάντα καλύτερο παιχνίδι…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το FIFA13 παρέχει πληθώρα επιλογών. Στα online modes παίζει χωρίς αντίπαλο, υπάρχει μια διαρκής ενημέρωση του παιχνιδιού για την πορεία των πραγματικών ομάδων στα πραγματικά πρωταθλήματα καθώς και για την φόρμα των παιχτών(σ.σ. το πόσο αυτό επηρεάζει το gameplay δεν είναι βέβαιο και χρειάζεται χρόνος για να αξιολογηθεί). Το offline κομμάτι είναι επίσης λίγο βελτιωμένο με ελαφρά καλύτερο -αλλά και πάλι υπερβολικά μεγάλης διάρκειας- loading. Υπάρχει επίσης ένα λίφτινγκ στο γνωστό Ultimate team mode, στο οποίο φτιάχνεις ομάδα με εικονικές κάρτες στατιστικών/παίχτες  και στο οποίο η ΕΑ φαίνεται να έχει επενδύσει σημαντικά(σ.σ.αναρωτιέμαι ειλικρινά πόσοι ασχολούνται με αυτό).  Η επιλογή για τη χρήση kinect voice για τις αλλαγές παιχτών και τακτικών είναι πρωτότυπη, αλλά πόσοι έχουν αλήθεια το περιφερειακό της Microsoft; Αντίθετα, η χρήση PS3 Move που υποστηρίζεται είναι απλά περιττή και ευτυχώς προαιρετική. Tέλος, ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα διάφορα training challenges που είναι διαθέσιμα και ανέλπιστα διασκεδαστικά.

Καιρός για σύνοψη και επιστροφή στον αγώνα…

Συνειδητά επέλεξα να μη συγκρίνω το FIFA13 με τον άμεσο ανταγωνιστή του(σ.σ. σε λίγο καιρό θα αναρτηθεί και το review του PES2013, οπότε ακονίστε τα όπλα σας λεβέντες), μιας και αυτή είναι μια  κοντρίτσα περισσότερο για το χαβαλέ. Στα ποδοσφαιράκια , μιας και βγαίνουν κάθε χρόνο, σημαντικό είναι να δεις αν βελτιώνονται σε σχέση με την προηγούμενη έκδοσή τους, ώστε να δικαιολογείται ή όχι η αγορά της τωρινής έκδοσής. Το FIFA13 παρέχει πολλές επιλογές τόσο online όσο και offline, κάτι πάντα θετικό για μια μακροχρόνια gaming επένδυση. Το περιτύλιγμα είναι πολύ καλό, αλλά εκεί που υπήρχε ένα σημαντικό πλεονέκτημα με τον ανταγωνισμό, στο “πως παίζει το παιχνίδι”, αυτό έχει ψαλιδιστεί σημαντικά. Δεν μπορώ με βεβαιότητα να πω αν “ο βασιλιάς είναι γυμνός”, γιατί απλά δεν ξέρω πλέον ποιος είναι ο “βασιλιάς”…

 

Εικόνες

November 4, 2012

Assassin’s Creed III

Το τρίτο μέρος και ο 5ος τίτλος της σειράς Assassin’s Creed ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Το Assassin’s Creed III είναι απλά ο καλύτερος τίτλος της σειράς.

Η ουσία του παιχνιδιού, είναι μία κινηματογραφική διαδραστική ιστορία γεμάτο αποκαλύψεις, ανατροπές και περιηγήσεις σε εποχές και τόπους που έμειναν στην ιστορία.

Η τρίτη συνέχεια παρέχει σε μεγάλο βάθος ένα εκπληκτικό σενάριο, συνεχίζοντας από εκεί που μας άφησε η Ubisoft στο Assassin’s Creed Revelations και νέα πρόσωπα, ιστορικά γεγονότα του εμφύλιου πολέμου στην αποικιοκρατούμενη Αμερική.

Συνδυάζει το κλίμα της εποχής, τις φυλετικές διακρίσεις, τις ωμές μάχες σώμα με σώμα, τις μαζικές ναυμαχίες, την περιήγηση στα Αμερικάνικα καταπράσινα βουνά, τις διαφορετικές εποχές του έτους με τις αντίστοιχες καιρικές συνθήκες και έναν ήρωα από δύο κόσμους.

Ο Connor, μισός Βρετανός και μισός Ινδιάνος Mohawk, δεν έχει την πίστη στο τάγμα όπως ο Altair, ούτε τη γοητεία και την ευγενική καταγωγή του Ezio.

Τραχύς, σκληρός μεγαλωμένος με τις ηθικές αρχές των Mohawk, ο Connor θα βρεθεί ανάμεσα στους δύο κόσμους, ο ένας που εδραιώνεται και ο άλλος που καταστρέφεται.

Πέρα από τις βασικές αποστολές που αφορούν την πλοκή και τα cinematic που εντρυφούν σε βάθος στους χαρακτήρες του παιχνιδιού και την πληθώρα παράπλευρων αποστολών σε αυτό τον τίτλο η μηχανή μάχης έχει αλλαχθεί ριζικά.

Πλέον ο ήρωας μπορεί να αποκρούσει με ευκολία τις επιθέσεις των εχθρών, να αντεπιτεθεί άμεσα, να χρησιμοποιήσει το πιστόλι – που είναι αργό στο γέμισμα αλλά ιδανικό για μακρινές αποστάσεις – το τόξο του, σπαθί που μπορεί να αγοράσει από κάποιο κατάστημα και το Τόμαχοκ.

Οι κινήσεις του Connor έχουν λιγότερη φινέτσα από εκείνες του Ezio, όμως μπορεί με ευκολία να αποφύγει ένα αντικείμενο στο δρόμο του, να πηδήξει εύκολα φράχτες και κατά την καταδίωξη να περάσει μέσα από οικήματα ώστε να μπορέσει να χαθεί από τα μάτια των εχθρών.

Ο ήρωας μπορεί να παρακολουθήσει συζητήσεις, να μείνει απαρατήρητος ανάμεσα σε δύο πεζούς, καθήμενος, ή στεκόμενος δίπλα σε δύο άλλα πρόσωπα.

Τα χρήματα δεν είναι και ιδιαίτερα απαραίτητα.

Εκεί που ο Ezio έπρεπε να ξοδέψει αλλά και να βγάλει πολλά χρήματα για να αναβαθμίσει τον εαυτό του και να αυξήσει την ισχύ των Assassin στην περιοχή, ο Connor εναρμονισμένος με τις ηθικές των Mahowk δεν έχει τόσο ανάγκη από αυτό το μέσο συναλλαγής.

Τα χρήματα εξυπηρετούν αποκλειστικά την αναβάθμιση του αρχηγείου του Achilles – του μέντορα του Connor – με αγορά υλικών, τους χρηματισμούς σε τυπογραφία και ρουφιάνους για να κατέβει ο δείκτης αναγνωρισιμότητας και την αγορά μικρής γκάμας όπλων αλλά και παγίδων για δίποδα και τετράποδα.

Ο Connor μπορεί να βγάλει χρήματα κυνηγώντας ζώα στο δάσος, πουλώντας τα σε πλανόδιους ή στην αγορά της κάθε πόλης.

Η Βοστόνη, η Νέα Υόρκη αναπαριστώνται λεπτομερώς στο ύφος της εποχής.

Σε αυτό τον τίτλο η αρχιτεκτονική των πόλεων έχει λιγότερη σημασία, από την περιήγηση στο δάσος.

Ο Connor σε αντίθεση με τους προγόνους του, μπορεί να ανέβει σε δέντρα να πηδήξει από κλαδί σε κλαδί με εντυπωσιακά ομαλές κινήσεις.

Τα δέντρα, όπως και οι θάμνοι, μπορούν να κρύψουν τον ήρωα από τους εχθρούς καθώς μπορεί από αυτά να εκτελέσει air-attack με τις κρυμμένες λεπίδες στα μανίκια του.

Το παιχνίδι είναι τεράστιο τόσο σε δυνατότητες περιήγησης, εξερεύνησης και αποστολών όσο και σε διάρκεια gameplay.

Η ιστορία κυλά αργά για λόγους που αποκαλύπτονται στη συνέχεια.

Η αλληλεπίδραση με τον γύρω κόσμο γίνεται σε πολλαπλά επίπεδα.

Ο Connor μπορεί από το να χαϊδέψει αδέσποτα, μέχρι να παίξει ντάμα σε κάποιο μπαρ, να κουβεντιάσει με κόσμο ώστε να χαθεί στο πλήθος, να βοηθήσει αγρότες και άλλα πολλά.

Όπως και στους προηγούμενους τίτλους έτσι κι εδώ ο ήρωας μπορεί να απελευθερώσει από τους Βρετανούς φρούρια, να δώσει εντολή στους Assassin να επιτεθούν εκεί που επιθυμεί, να αναλάβει αποστολές κούριερ καθώς και να αναζητήσει τις χαμένες σελίδες του Αλμανάκ.

Θα συναντήσει προσωπικότητες της εποχής όπως τον George Washington, τον Benjamin Franklin, τον Thomas Jefferson, τον Charles Lee και άλλους, θα βρεθεί καπετάνιος σε δικό του ιστιοφόρο και θα το οδηγήσει σε επικές ναυμαχίες και θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους Templar αμφιβάλλοντας για το κατά πόσο θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί ή ως σύμμαχοι.

Το τέλος του παιχνιδιού όπως πάντα είναι αποκαλυπτικό υπαινίσσοντας την συναρπαστική συνέχεια της σειράς σε νέο τίτλο.

 

Εικόνες/Wallpaper

November 3, 2012

Fable: The Journey

Filed under: Kinect,XBOX,XBOX Only,XBOX Reviews — Tags: , , , , , , , , — consolegamez @ 1:43 pm

Το πρώτο Fable σε Kinect δεν μπορούμε να πούμε πως ενθουσίασε.

Οι σχεδιαστές του παιχνιδιού έδωσαν βάση στο gameplay που αφορά τις κινήσεις του παίκτη σε σχέση με το Kinect παρά σε γραφικά, πλοκή δηλαδή σε βασικά συστατικά.

Το Fable: The Journey δεν είναι πλέον το μεγαλειώδες RPG παιχνίδι.

Είναι πλέον παιχνίδι δράσης 1ου προσώπου με τη δυνατότητα μίας πρόχειρης αναβάθμισης του πρωταγωνιστή καθώς αποκτά μεγαλύτερη εμπειρία.

Ο πρωταγωνιστής, για να σώσει το άλογό του μπαίνει στο ιερό των Heroes και αποκτά μαγικές ικανότητες.

Ο Gabriel, ο νεαρός περιηγητής μπορεί να σπρώξει και να μετακινήσει αντικείμενα με μαγικά ξόρκια, να παράγει ηλεκτρισμό και να εξοντώσει τους εχθρούς του, να θεραπεύσει και οδηγήσει το κάρο του προς τη μεγάλη περιπέτεια στο βασίλειο της Albion.

Οι κλασικοί χαρακτήρες μαζί με τις τοποθεσίες του κόσμου αυτού παραμένουν όπως και ο βασικός στόχος του παιχνιδιού.

Παρόλα αυτά ξεχάστε όσα ξέρατε για το Fable.

Σε αυτό το Fable δεν μπορείτε να αγόρασε σπίτι, όπλα, να αλληλεπιδράσετε με τον κόσμο και να δημιουργήσετε ανάλογες εντυπώσεις.

Το Fable: The Journey είναι ένα καθαρό shooter παιχνίδι με το γνωστό γραφικό περιβάλλον του Fable.

Το παιχνίδι αποζημιώνει όμως όσους περίμεναν ένα RPG σε Kinect με τη δράση, τις κινήσεις και την πλοκή να διασκεδάζουν απίστευτα.

Η αίσθηση ότι υπάρχει διάδραση στον κόσμο της Albion είναι έντονη.

Μπορείτε να ταΐσετε το άλογό σας, να το θεραπεύσετε, να ανοίξετε σεντούκια με κάρτες, να ανάψετε λάμπες και φυσικά να εξολοθρεύεστε εχθρούς με διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας και στρατηγικής.

Μεγάλο πρόβλημα στο παιχνίδι είναι αρκετές φορές οι λειτουργίες του έλεγχου της κίνησης δεν είναι πάντα σωστές.

Μπορεί να σημαδεύετε ευθεία στην οθόνη σας και το ξόρκι να εκτοξεύεται δεξιά.

Σε στιγμή μάχης το πρόβλημα αυτό είναι εκνευριστικό και απογοητευτικό ειδικά επειδή το Fable: The Journey είναι αποκλειστικά ένα παιχνίδι για το πρωτοπόρο αξεσουάρ ελέγχου κίνησης Kinect.

 

Εικόνες

Powered by WordPress